کد خبر: ۲۴۰۵۶۳
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۱:۲۱ 04 June 2016

14 خرداد یک روز نیست، شاید بهانه‎ای برای جور دیگر دیدن است، باید دید که گرچه رهبری از سلاله پاکان تا خدا پر کشید، اما زمین خالی از حجت حق نشد، 15 خردادماه دیروز شعار «یا مرگ یا خمینی» سر داده می‎شد و آن شعار تا امروز زنده است!

 به گزارش تابناک مازندران، 27 سال است که 14 خردادماه در سوگ بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و بت‎شکن تاریخ، نه‌تنها ایران بلکه مردم و سران کشورهای آزاده جهان به برگزاری برنامه‌های مختلف و تبیین آرمان‌های آن یگانه دوران و عالم روحانی پرداخته و سیمای دیار خود را به ‎نحوی می‎آرایند که هر رهگذری را یاد ابرمردی بیندازند که عصر جدید را با جهان‌بینی الهی و مکتب اسلام ناب آشنا کرد.

در عصری که طراحان اسلام آمریکایی با تمام توان به مقابله با اسلام محمدی(ص) و مکتب الهی برخاسته بودند، مردی از سلاله پاکان با شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» به‌پاخاست و در قامت «خلیل‎الله» به مبارزه با بت‎های زمان پرداخت.

او آمد تا کشوری را که 2500 سال زیر یوغ استکبار، استعمار و نظام شاهنشاهی و موروثی بود را به مدد دست غیب الهی، علمای زمان و امت «حزب‎الله» و مردمان کوخ‎نشینی که یک تار موی‎شان را با کاخ‎نشینان تعویض نمی‎کرد، با پرچم «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» به قله‎های عزت‎مندی برساند و این‎چنین بود که در زمستان سرد و تاریک، بهاری لطیف و روشن را به ارمغان آورد.

14 خرداد 68 بود که روح «روح‎الله» رهبری از سلاله پاکان به سوی خدا پرواز کرد و یک ملت را در سوگ و ماتم نشاند، هنوز 40 روز نشده بود که بارگاه آن یگانه دوران ساخته شد و از آن سال تاکنون، مأمن دل آزادیخواهان جهان شد.

27 سال است که در روزهای منتهی به چهاردهم خردادماه، شاهد حضور باشکوه مردم ایران و حتی سایر کشورهای جهان در مرقد امام خمینی(ره) هستیم، محلی که همچون آفتاب می‎درخشد و آفتابگردان‎ها صورت خود را به‎سمت این خورشید تابان می‎گیرند.

شهرها و روستاها در حد توان، سیمای دیار خود را تغییر می‎دهند و یاد آن بت‎شکن تاریخ را گرامی می‎دارند.

از استان مازندران نیز انتظار می‎رفت تا در این دیار علوی‌تبار، سیمای شهرها به‎ویژه مرکز استان را بیش از پیش به یاد و خاطره امام راحل اختصاص می‎داد تا از نظر رهگذران مورد انتقاد قرار نگیرد.

امسال سیمای مازندران مانند سال‌های قبل نبود؛ البته مراسم‌های متمرکز سالگرد ارتحال امام، اعزام اقشار مختلف مردم به مرقد امام، مراسم‌های داخلی سازمان‌ها و ادارات و نهادهای مختلف برای 14 و 15 خردادماه در نظر گرفته شد، اما چهره شهرها آن‎طور که باید برای سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) و 15 خرداد رخ نشان می‌داد، نبود.

نماینده ولی فقیه در مازندران و امام جمعه ساری نیز روز گذشته در ‎خطبه‌های نماز جمعه این شهرستان به انتقاد از وضعیت موجود پرداخت و گفت: 14 و 15 خرداد عاشورای ملت ایران است و چطور می‎شود که برای شعرخوانی و برپایی کنسرت، برنامه‎ریزی می‌شود، اما وقتی به مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) و 15 خردادماه می‎رسیم، فعالیت‎های مطلوبی صورت نمی‎گیرد.

آیت‎الله نورالله طبرسی از هیئت‌های مذهبی و دست‎اندرکاران شهری و استانی در زمینه این برنامه‌ها خواست تا در برپایی چنین مراسم‌های تجدیدنظر کرده و موجبات گلایه‎مندی اقشار مختلف مردم را فراهم نکنند.

موضوع قابل تأمل این است که مراسم‌های ملی و مذهبی هر ساله برگزار می‌شوند و هر مدیری باید این تقویم را حفظ باشد، هر ساله به مناسبت 22 بهمن، نیمه‌شعبان، عید غدیر، مبعث رسول اکرم(ص)، 13 رجب، 14 و 15 خرداد، ماه رمضان، تاسوعا و عاشورا و دیگر روزهای خاص ملی و مذهبی، برنامه‎های مختلفی در سراسر کشور برگزار می‎شود که پس از گذشت حدود چهار دهه از انقلاب اسلامی، دیگر مدیران باید خود به طراحی برنامه‌های شاخص در این روزها پرداخته، اعتبارات آن را تأمین کرده و منتظر جلسه و دستور نباشند.

گاهی در اعیاد ملی و مذهبی و در مراسم‌های میلاد یا وفات ائمه اطهار(ع) حتی از نصب یک پارچه‎نوشته یا کاغذ نوشته بر سر درب ادارات و سازمان‌ها دریغ می‎شود، در حالی ‎که هزینه مهمی را دربرنمی‎گیرد و در صورت امکان و با اندکی هنر و سلیقه به ‎خرج دادن، می‎توان از یک بنر و پارچه‎نوشته برای چندین سال متوالی استفاده کرد.

گاهی می‎بینیم که برای ورود یک وزیر یا حتی شخصیت استانی به یک شهرستان، بر سر درب ادارات و نهادها و حتی در ورودی و خروجی شهر و روستا، بنرها و پارچه‎نوشته‎های شکیل خیرمقدم نصب می‎شود و قابل توجه است که برخی از شخصیت‎هایی که نام آنها به زیبایی نوشته می‎شود، حتی افتخار حضور هم نداده‌اند! اما همین ادارات و نهادها وقتی پای برنامه‎های ملی و مذهبی به میان می‌آید، از نبود اعتبارات یا فراتر از آن، گاه از «بی‎اطلاع بودن» و «برخورد با تعطیلات» سخن می‎گویند!

سخن کوتاه باید و باید گفت که 14 خرداد یک روز نیست، شاید بهانه‎ای برای جور دیگر دیدن باشد، باید دید که گرچه رهبری از سلاله پاکان تا خدا پر کشید، اما زمین خالی از حجت حق نشد و مقتدایی دیگر محبوب آزادگان جهان است.

15 خرداد نیز بهانه‎ای دیگر است برای اینکه اگر دیروز شعار «یا مرگ یا خمینی» داده می‎شد، امروز نیز هستند جوانان و دلدادگانی که به تأسی از همان شعار، پشتیبان ولی فقیه زمان خود هستند.

آری! 14 و 15 خرداد را باید قدر بدانیم که هر دو از نگاهی ژرف، نقطه عطفی در انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت حق بر زمین هستند، بگذاریم کوچه‌ها و معابر شهرها از 14 و 15 خردادماه بگویند تا اگر از نوجوان و جوان امروز پرسیدند، چرا باید 14 و 15 خرداد را گرامی بداریم، یک دنیا حرف برای گفتن داشته باشد.   

امید که بهانه‌ها را برای کارهای دیگری به‌کار گرفته و شاهد برنامه‎ها و فعالیت‌هایی باشیم که برای بهترین «بهانه»ها، برای تبلیغ علم، هنر، دین، فرهنگ، عزت و ارزش‎های انسانی، انقلابی و الهی گرفته شده و دیگر جای هیچ چانه‎زنی و بهانه‌ای نباشد.

فارس

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار