شوک به وزنه برداری دنیا
بهداد سليمى دوبار وزنه ٢٤٥ كيلوگرم رو با درد و غيرت بالاى سر برد، بار اول خطا و بار دوم ٣ چراغ سفيد از داوران دريافت كرد و بعد از چند دقيقه هيات ژورى وزنه بهداد رو مردود اعلام كردند، خستگي به بهداد فشار آورد و در سومين تلاش ناكام ماند . بهداد سليمى مقابل چشم ميليون ها نفر با درد و غيرت قهرمان شد و بي عدالتى مانع از آويختن مدال بر گردن وى شد
به گزارش تابناک مازندران، هیات ژوری دسته فوق سنگین وزنه برداری،با باطل کردن چراغهای سفیدی که داوران به بهداد سلیمی داده بودند، او را از دستیابی به مدال محروم کردند.ابتدا داوران دومین حرکت ۲۴۵ کیلوگرم سلیمی را در دوضرب پذیرفتند اما هیات ژوری آن را باطل کرد و سلیمی که از درد پا رنج می برد مجبور شد سه بار متوالی وزنه ۲۴۵ کیلوگرم را انتخاب کند و به دلیل درد پا در سومین مرتبه موفق به بالا بردن وزنه نشد و بدون دستیابی به مدال از جدول حذف شد.همچنان اعتراض بهداد سلیمی و مربیان تیم ملی وزنه برداری ایران ادامه دارد اما بهداد علیرغم جابجا کردن رکورد جهان و المپیک در یک ضرب، در دو ضرب به دلیل باطل شدن حرکتش توسط هیات ژوری که با چراغ سفید داوران همراه شده بود، حذف شد و از دستیابی به مدال بازماند. مدال طلای این وزن به وزنه بردار گرجستانی رسید که موفق شد رکورد حسین رضازاده را در دو ضرب و مجموع جابجا کند.
بهداد سليمى که در حرکت یکضرب رکورد المپیک و جهان را شکسته بود در حرکت دو ضرب نتوانست در سه حرکت وزنه ۲۴۵ کیلوگرمی را بالای سر ببرد و از دور این مسابقه کنار رفت.
مسابقات وزنه برداری دسته فوق سنگین سی و یکمین دوره بازیهای المپیک از ساعت ۲:۳۰ دقیقه بامداد امروز به وقت تهران با حضور ۱۱ وزنه بردار آغاز شد که بهداد سلیمی نماینده ایران در این وزن بود.
سلیمی در حرکت اول خود وزنه ۲۰۶ کیلوگرمی را بالای سر برد و در حرکت دوم نیز وزنه ۲۱۱ کیلوگرمی را مهار کرد. سلیمی برای حرکت سوم وزنه ۲۱۶ کیلوگرمی را انتخاب کرد که موفق به مهار این وزنه شد و رکورد این دسته را در اختیار خودش نگه داشت.
بعد از سلیمی لاشا تالاخادزه از گرجستان با ثبت وزنه ۲۱۵ کیلوگرمی در یکضرب در جایگاه دوم ایستاد. گور میناسیان از ارمنستان با مهار وزنه ۲۱۰ کیلوگرمی سوم شد.
برای حرکت دوم رقابت سنگین تر بود. بهداد سلیمی که چند ماهی است زانویش را جراحی کرده و آمادگی کاملی برای زدن حرکت دو ضرب نداشت، در حرکت اول خود وزنه ۲۴۵ کیلوگرمی را نتوانست مهار کند و از داوران دو چراغی قرمز دریافت کرد.
درحالی که سلیمی در حرکت دوم این وزنه را مهار کرد و از داوران سه چراغ سفید دریافت کرد، هیات ژوری این وزنه را از وزنه بردار ایران قبول نکرد تا کار به حرکت سوم کشیده شود. وی در سومین حرکت دو ضربه خود هم مقابل وزنه ۲۴۵ کیلوگرمی قرار گرفت اما نتوانست این وزنه را مهار کند.
سلیمی در شرایطی به مدال نرسید که پیش از او و در رشته کشتی فرنگی هم قاسم رضایی و امید نوروزی که دو شانس مدال طلا بودند نتوانستند به این مهم برسند و تنها رضایی موفق به کسب یک مدال برنز شد تا شب سیاه کاروان ورزش ایران در المپیک سی و یکم تکمیل شود.
سلیمی: یک جلاد سر من را برید
وزنه بردار سنگین وزن تیم ملی ایران که با رای ناعادلانه هیات ژوری نتوانست در المپیک ریو به مدال برسد گفت: همسر دبیر فدراسیون جهانی که با رئیس فدراسیون ایران مشکل دارد نگذاشت مدال بگیرم.
مسابقات وزنه برداری دسته فوق سنگین سی و یکمین دوره بازیهای المپیک از ساعت ۲:۳۰ دقیقه بامداد امروز به وقت تهران با حضور ۱۱ وزنه بردار آغاز شد که بهداد سلیمی نماینده ایران در این وزن بود و پس از آنکه در حرکت یکضرب صدرنشین شد، در حرکت دو ضربه نتوانست سه بار وزنه ۲۴۵ کیلوگرمی را مهار کند و حدف شد.
بهداد سلیمی پس از رقم خوردن این اتفاق گفت: همه دیدند به راحتی حق من را خوردند. اعتراض کردیم اما آیان می گفت می دانم، حق با شماست اما کاری از دستم بر نمی آید، آخه چرا؟
سلیمی که به شدت گریه می کرد، یادآور شد: اینها به خاطر دشمنی است که دبیر فدراسیون جهانی که با همسرش پشت میز هیات ژوری نشسته بود، با مرادی دارند. او نخواست من مدال بگیرم.
سلیمی تاکید کرد: آماده بودم، خیلی تمرین کرده بودم، رکورد یک ضرب را زدم اما نگذاشتند طلا بگیرم، مگر می شود رئیس فدراسیون جهانی نتواند کاری کند؟!
وی در مورد اینکه آیا اعتراض رسمی فایده دارد؟ گفت: نه؛ مدال ها را دادند رفت، فقط اعتراض می کنم تا بگویم ناحقی شده است؛ حریف گرجستانی خیلی آماده بود فقط اجازه ندادم رکورد یک ضرب را بزند.
سلیمی گفت: من در تمرینات تا ٢٥٥ کیلو هم زدم، اگر اجازه می دادند رقابت کنم، نمی گذاشتم رکورد برند. رقابت کثیفی بود که آن جلاد سر من را برید.
واکنش همسر بهداد سلیمی به ناداوری
دلنوشته همسر بهداد سلیمی:
"هر چقدر عاشقى بلدم خرج تو مى كنم"
قهرمان زندگى من! در شش ماه اخير خانه دل ما پر از خلأ و رويا و اميد بود. عجب تضادى !
تو مصدوم شدى. موجودى از جوهره بودنِ من و تو شكل گرفت و شد دليلِ شادى هاى روزهاى كم نورمان. تو بودى و نبودى. اولين تجربه هاى مادرى را تنهايى سپرى كردم و سرسپرده صدايت شدم. هراس نبودنت و دردهايى كه خبر از آمدن الهه عشق ميداد عجب خوب با هم عجين شدند. شايعه هاى مهمل، درد پايت را دو چندان كرد. دست به دست هم مچاله اشان كرديم و يكضرب پرتابشان كرديم به دورتر از مرزهاى ريو.
الهه عشق در روزهاى گسِ دورى خبر از تولد مى داد. سلين آمد و تو رفتى براى اردوهاى بلند مدت. راستى بهدادم چه خوب كه الهه عشقمان نوزاد است و يادش نمى ماند روزهاى اول خنده و گريه هايش را بابايى نبود و نديد.
پشت تلفن دلداريم دادى و بغض هايت را شنيدم، روى ذره ذره قلبم حسش كردم. اشك نريختم ولى گونه هايم خيس شد از دوريت.
دردها را سركوب كردى و با ايمان رفتى.
رخسارت دلم را پاره پاره كرد و ژرفاى زنانگى امانم نداد. سه چراغ سفيد ثانيه ها چرخيدند و رقصيدند ولى ژورى چراغ ها را خاموش كرد.
سحرگاه ٢٧ مردادماه شايد بخاطر ناداورى ها براى من و تو تاريك باشد ولى بلند شو عزيزترينم استوار و پابرجا برگرد و آينده را چراغانى كن. تو بدان هميشه قهرمان زندگى منى. مرد طلايىِ من، با تو ركورد تمام دوست داشتن ها را زده ام.
طلوع آفتاب را به تماشا مى نشينم و خدا را شكر مى كنم سالم هستى
بيا كه فاصله ها خنده از لبم ربوده. دارم تمام مى شوم بيا و با آمدنت من و سلين را به خوابهاى طلايى بسپار.
سوگل طالب لو
براى دوستى نازنين كه دردها مشتركند و عشق ها بى مثال.
مسابقات وزنه برداری دسته فوق سنگین سی و یکمین دوره بازیهای المپیک از ساعت ۲:۳۰ دقیقه بامداد امروز به وقت تهران با حضور ۱۱ وزنه بردار آغاز شد که بهداد سلیمی نماینده ایران در این وزن بود.
سلیمی در حرکت اول خود وزنه ۲۰۶ کیلوگرمی را بالای سر برد و در حرکت دوم نیز وزنه ۲۱۱ کیلوگرمی را مهار کرد. سلیمی برای حرکت سوم وزنه ۲۱۶ کیلوگرمی را انتخاب کرد که موفق به مهار این وزنه شد و رکورد این دسته را در اختیار خودش نگه داشت.
بعد از سلیمی لاشا تالاخادزه از گرجستان با ثبت وزنه ۲۱۵ کیلوگرمی در یکضرب در جایگاه دوم ایستاد. گور میناسیان از ارمنستان با مهار وزنه ۲۱۰ کیلوگرمی سوم شد.
درحالی که سلیمی در حرکت دوم این وزنه را مهار کرد و از داوران سه چراغ سفید دریافت کرد، هیات ژوری این وزنه را از وزنه بردار ایران قبول نکرد تا کار به حرکت سوم کشیده شود. وی در سومین حرکت دو ضربه خود هم مقابل وزنه ۲۴۵ کیلوگرمی قرار گرفت اما نتوانست این وزنه را مهار کند.
سلیمی در شرایطی به مدال نرسید که پیش از او و در رشته کشتی فرنگی هم قاسم رضایی و امید نوروزی که دو شانس مدال طلا بودند نتوانستند به این مهم برسند و تنها رضایی موفق به کسب یک مدال برنز شد تا شب سیاه کاروان ورزش ایران در المپیک سی و یکم تکمیل شود.
سلیمی: یک جلاد سر من را برید
وزنه بردار سنگین وزن تیم ملی ایران که با رای ناعادلانه هیات ژوری نتوانست در المپیک ریو به مدال برسد گفت: همسر دبیر فدراسیون جهانی که با رئیس فدراسیون ایران مشکل دارد نگذاشت مدال بگیرم.
بهداد سلیمی پس از رقم خوردن این اتفاق گفت: همه دیدند به راحتی حق من را خوردند. اعتراض کردیم اما آیان می گفت می دانم، حق با شماست اما کاری از دستم بر نمی آید، آخه چرا؟
سلیمی که به شدت گریه می کرد، یادآور شد: اینها به خاطر دشمنی است که دبیر فدراسیون جهانی که با همسرش پشت میز هیات ژوری نشسته بود، با مرادی دارند. او نخواست من مدال بگیرم.
سلیمی تاکید کرد: آماده بودم، خیلی تمرین کرده بودم، رکورد یک ضرب را زدم اما نگذاشتند طلا بگیرم، مگر می شود رئیس فدراسیون جهانی نتواند کاری کند؟!
وی در مورد اینکه آیا اعتراض رسمی فایده دارد؟ گفت: نه؛ مدال ها را دادند رفت، فقط اعتراض می کنم تا بگویم ناحقی شده است؛ حریف گرجستانی خیلی آماده بود فقط اجازه ندادم رکورد یک ضرب را بزند.
سلیمی گفت: من در تمرینات تا ٢٥٥ کیلو هم زدم، اگر اجازه می دادند رقابت کنم، نمی گذاشتم رکورد برند. رقابت کثیفی بود که آن جلاد سر من را برید.
واکنش همسر بهداد سلیمی به ناداوری
دلنوشته همسر بهداد سلیمی:
"هر چقدر عاشقى بلدم خرج تو مى كنم"
قهرمان زندگى من! در شش ماه اخير خانه دل ما پر از خلأ و رويا و اميد بود. عجب تضادى !
تو مصدوم شدى. موجودى از جوهره بودنِ من و تو شكل گرفت و شد دليلِ شادى هاى روزهاى كم نورمان. تو بودى و نبودى. اولين تجربه هاى مادرى را تنهايى سپرى كردم و سرسپرده صدايت شدم. هراس نبودنت و دردهايى كه خبر از آمدن الهه عشق ميداد عجب خوب با هم عجين شدند. شايعه هاى مهمل، درد پايت را دو چندان كرد. دست به دست هم مچاله اشان كرديم و يكضرب پرتابشان كرديم به دورتر از مرزهاى ريو.
الهه عشق در روزهاى گسِ دورى خبر از تولد مى داد. سلين آمد و تو رفتى براى اردوهاى بلند مدت. راستى بهدادم چه خوب كه الهه عشقمان نوزاد است و يادش نمى ماند روزهاى اول خنده و گريه هايش را بابايى نبود و نديد.
پشت تلفن دلداريم دادى و بغض هايت را شنيدم، روى ذره ذره قلبم حسش كردم. اشك نريختم ولى گونه هايم خيس شد از دوريت.
دردها را سركوب كردى و با ايمان رفتى.
رخسارت دلم را پاره پاره كرد و ژرفاى زنانگى امانم نداد. سه چراغ سفيد ثانيه ها چرخيدند و رقصيدند ولى ژورى چراغ ها را خاموش كرد.
سحرگاه ٢٧ مردادماه شايد بخاطر ناداورى ها براى من و تو تاريك باشد ولى بلند شو عزيزترينم استوار و پابرجا برگرد و آينده را چراغانى كن. تو بدان هميشه قهرمان زندگى منى. مرد طلايىِ من، با تو ركورد تمام دوست داشتن ها را زده ام.
طلوع آفتاب را به تماشا مى نشينم و خدا را شكر مى كنم سالم هستى
بيا كه فاصله ها خنده از لبم ربوده. دارم تمام مى شوم بيا و با آمدنت من و سلين را به خوابهاى طلايى بسپار.
سوگل طالب لو
براى دوستى نازنين كه دردها مشتركند و عشق ها بى مثال.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
آفرين