به گزارش تابناک مازندران، محمد دادکان و محمد مایلی کهن همبازی قدیمی از دوران پیش از انقلاب مشترکات اعتقادی فراوانی داشتند و از دوستان نزدیک و همسو بحساب می آمدند....
در دهه 80 و بعد از روی کار آمدن محمد دادکان به سمت ریاست فدراسیون، به رسم رفاقت، تیم ملی امید در مقدماتی المپیک 2004 تحویل رفیق قدیمی میشود...
تیم ملی امید ایران 2 بازی ابتدایی خود را میبازد، بازی سوم مساوی و بازی آخر باخت و حذف تیم امید!
بخاطر این نتایج ضعیف بلافاصله حکم اخراج مایلی کهن توسط دادکان امضا میشود! مایلی کهن بعد از بازگشت به ایران علیه شخص دادکان موضع میگیرد و مدعی میشود که دادکان پشت او را خالی کرده!
همان موقع فدراسیون فوتبال جوابیهای تند منتشر میکند و ضمن اشاره به سابقه بازیگری و تندخویی مایلی کهن او را تهدید میکند که خطوط قرمز را رعایت کند و گرنه فدراسیون هم دست به افشاگری خواهد زد....
در این بین، برای تسویه حساب کلامی حتی پای "اموات" یکی از طرفین هم به میان می آید....!
جالب این که در برنامه 90 مایلی کهن گفته بود: «آقای دادکان! اشکالی ندارد که شما هیچگاه حرفهای مرا قبول نداشتید هر چند این هم یک دروغ است. اگر شما حرفهای مرا هیچوقت قبول نداشتهای چطور التماس کردی سرمربی تیم امید شوم؟ در جلسهای که افراد زیادی از جمله عزیزمحمدی حضور داشتند و میتوانید از آنها بپرسید....
و در طول این سالها، علیرغم مصالحه ظاهری، همچنان زورآزمایی نرم و گاه و بیگاه "شیخ ممد" و "حاج ممد" ادامه دارد....