کد خبر: ۳۹۶۸۶۷
تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۷ 19 March 2017
چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران و نزدیکترین بندر به آبراه‌ های بین ‌المللی جزو 10 نقطه مهم استراتژیک جهان برای گردشگران هر ساله میزبان دهها هزار گردشگر داخلی و خارجی و هیات های متعدد تجاری، اقتصادی و سیاسی است.

به گزارش ایرنا، وجود آب و هوای مطلوب، سواحل و چشم ‌اندازهای زیبا، آثار تاریخی و فرهنگی، بازارهای سنتی و مدرن و دهها جاذبه دیگر چابهار را به مقصدی شایسته و مناسب برای گردشگران در سال 1396 که سیستان و بلوچستان به عنوان مقصد گردشگری ناشناخته ایرانیان انتخاب شده، تبدیل کرده است.
چابهار بهشت گمشده ای در ایران است که زیبایی های طبیعی آن کمتر بین ایرانیان شناخته شده است.
این منطقه جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری در ایران و جهان است که گردشگران با سفر به این بندر زیبا و کم نظیر می توانند بیش از 200 اثر طبیعی و تاریخی دیدن کرده و لذت ببرند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چابهار بیان کرد: چابهار به‌ عنوان یکی از مقصدهای اصلی گردشگری در ایران است که پتانسیل بالایی در زمینه گردشگری دارد. 
محمد سعید سایگانی افزود: همجواری چابهار و کنارک با دریا راه اندازی ورزش های آبی و ساحلی توسط سازمان منطقه آزاد سبب شده تا گردشگران امسال از ورزشها و تفریحات آبی لذت ببرند.
وی ادامه داد: سلسله کوه های مینیاتوری یا مریخی از جاذبه های منحصر به فرد چابهار است که از منطقه کچو تا خلیج گواتر به موازات دریا پیش رفته است و مناظری از کوه های کره مریخ و ماه را برای انسان تداعی می کنند.
وی بیان کرد: جنس رسوبات این کوه ها و همچنین فرسایش خاص آن موجب ایجاد شیارها و تراش های زیبایی شده است که گویی نقاشی زبردست آن را به تصویر کشیده است.
وی گفت: تمام آثار تاریخی و باستانی، مناطق تفریحی و گردشگری، هتل ها و رستوران های این شهرستان برای استفاده مهمانان نوروزی آماده شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چابهار تصریح کرد: قلعه تیس (پرتغالیها)، آرامگاه سید غلامرسول، ساختمان قدیم فرمانداری (موزه محلی)، حسینیه آل رسول، ساختمان های قدیمی گمرک و پست و روستای تیس از جمله آثار تاریخی شهرستان چابهار به شمار می روند.
سایگانی افزود: آثار طبیعی این شهرستان نیز شامل ساحل ماسه ای، کوههای مینیاتوری، اسکله ها، تالاب لیپار، درخت انجیر معابد، صخره های مرجانی و غارهای بان مسیتی تیس است.
وی ادامه داد: صنایع دستی شهرستان چابهار شامل سوزن دوزی، سکه دوزی و ساخت انواع هنرهای دستی از محصولات دریایی است که در داخل و خارج از کشور طرفداران خاصی دارد.
وی گفت: مهمترین و معروف ترین صنایع دستی چابهار از صدف ساخته می شود به طوری که بیش از 70 نوع وسایل صدفی و همچنین معرق صدف توسط هنرمندان زن و مرد این منطقه تولید و در بازار به فروش می رسد.
وی از مهمترین اقدامات به منظور استقبال از مهمانان نوروزی را تشکیل پکیج گردشگری، برنامه ریزی برای برگزاری تورهای گردشگری، ایجاد نمایشگاه صنایع دستی، بازی های بومی محلی، جشنواره غذاهای سنتی، برگزاری نمایشگاه عکس گردشگری و جشنواره ساخت قلعه شنی در کنار دریا همراه با اهداء جوایز، ایستگاه نقاشی کودکان، جشنواره های موسیقی و دهها برنامه فرهنگی، هنری و ورزشی عنوان کرد. 

شاخص ترین آثار تاریخی و طبیعی شهرستان چابهار
**ساختمان قدیم پست
این ساختمان توسط انگلیسی‌ها در سال 1867 میلادی ساخته شد که در کارهای تلگرافی و دریانوردی مورد استفاده قرار می گرفت و تا چند سال پیش اداره پست شهرستان در آن ساختمان مستقر بوده و 18 شهریور 1377 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. ساختمان پست دارای پنج مجموعه است که ساختمان اصلی آن نبش خیابان اصلی و چهار ساختمان دیگر آن اطراف ساختمان اصلی که هم اکنون در محدوده اداره مخابرات شهرستان واقع شده است قرار دارند.
ساختمان قدیم پست تلگرافخانه یکی از قدیمی ترین ساختمان های سنگی موجود مربوط به دوران قاجار در شهر چابهار به حساب می آید که به منظور رونق دریانوردی و تجارت و ایجاد ارتباط بین هند، گواتر، چابهار، جاسک و بندرعباس توسط مجریان خط تلگراف ساخته شده است.
این بنای منحصر بفرد در 2 طبقه اجرا شده و پوشش سایبان های آن سفالی است که به مرور زمان از بین رفته است.

**تالاب لیپار
در 15 کیلومتری شهر چابهار، در مسیر جاده ساحلی چابهار - بریس تنگه ای صخره ای مشرف بر دره که از اوج آن روستای لیپار به چشم می خورد، میان 2 کوه نه چندان دور از هم، آب بندی به وجود آمده که آب های سرگردان اطراف را در محدوده ای با نام «تالاب لیپار» به بزرگی 13 کیلومتر جمع می کرده که اکنون به دلیل خشکسالی تنها مناظر زیبای اطراف آن که از بوته ها و درختچه ها تشکیل شده بر جای مانده است.
لیپار در دوران پر آبی میزبان پرندگانی چون چنگر، فلامینگو، حواصیل های سفید و خاکستری، طاووسک، باقرقره، تیهو، جیرفتی، عقاب دشتی، خوتکا و دلیجه بود.

**کوههای مینیاتوری
کوه های مینیاتوری یا مریخی سلسله کوه هایی که از منطقه کچو تا خلیج گواتر و به موازات دریا پیش رفته اند را شامل می شود وجود این کوه ها مناظر چشم نوازی را به وجود آورده که هر گردشگری را به دیدار می طلبد.

**قلعه تیس (پرتغالی ها)
قلعه تیس در یکم اردیبهشت 1342 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
این قلعه جزء بناهای مستحکم بلوچستان بوده و بر فراز تپه ای مشرف به خلیج چابهار واقع شده است.
این قلعه با ابعاد 26 در 54 متر ساخته و در دوره صفویه بازسازی شده است.
قلعه تیس در ساحل شرقی خلیج چابهار و در دهانه دره تنگی بین زبان های انتهایی دو کوه پیل بند و شهبازبند بر روی تپه سنگی مرتفع قرار دارد.
این بنا دارای چهار برج نیمه مدور است که کاملا دفاع از قلعه را ممکن ساخته و با 15 متر ارتفاع علاوه بر دیده بانی در مواقع طوفان به عنوان چراغ دریایی عمل می کرده و وظیفه هدایت کشتی ها را عهده دار بوده است.
ارتفاع تپه ای که قلعه بر روی آن ساخته شده حدود 55 متر است.

**آرامگاه سید غلامرسول
آرامگاه سید غلامرسول به عنوان یکی از آثار ملی ایران در شهر چابهار قرار دارد که قدمت آن به سال ۴۶۵ هجری قمری می رسد.
این آرامگاه با دیوارهای سفید رنگ به سبک معماری هندی ساخته شده که دروازه ورودی آن در ضلع غربی بنا واقع شده است.
پس از درب ورودی صحن بزرگ حیاط مشاهده می شود و آرامگاه سید غلامرسول در ضلع غربی حیاط واقع شده است.
بر پیشانی ورودی بنا تزئینات نقاشی الوان با طرح های نقوش ستاره های مشبک وجود دارد. ظاهراً نمای دور تا دور داخل ساختمان دارای نقاشی بوده است و کلمات لااله الا الله، یا محمد(ص) و یا علی (ع) و نقاشی از گل در دیوارها جلب توجه می کند.
فرم آن طوری است که نشان می دهد این اثر در روزگار سلجوقی ساخته شده و در دوره صفویه نیز طرح های نقاشی بر روی دیوارها تعبیه گشته است.

**ساختمان فرمانداری قدیم (موزه محلی)
ساختمان فرمـانداری قدیم چابهـار یا موزه مردم شناسی متعلق به اواخر دوره قاجار است این بنا یکی از آثار ثبتی شهرستان به حساب می آید که در 24 اسفند 1393 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
این بنا در زمینی به مساحت 2 هزار و 900 متر مربع بر روی سکویی به ارتفاع یک و نیم متر و به وسعت 860 مترمربع ساخته شده و دارای سه درب ورودی از طرف جنوب شرقی و 9 اتاق است.
سقف کاذب و همچنین وجود درب و پنجره ها به سمت شمال و جنوب در تابستان هوای ساختمان را نیز خنک کرده و قرار گرفتن ساختمان در نزدیکی دریا چشم انداز خوبی به آن بخشیده است.
بنای ساختمان قدیم فرمانداری در 2 طبقه اجرا شده که طبقه همکف آن هفت اتاق و طبقه فوقانی آن 2 اتاق دارد.

**حسینیه آل رسول
این اثر در بافت قدیم شهر چابهار و در مجاورت دریا واقع شده که شامل یک حیاط کوچک، ساختمان حسینیه و یک حیاط خلوت است.
تزئینات معماری جالبی در قسمت داخل و خارج حسینیه لحاظ شده که شامل تزئینات دندان موشی، طاقچه و طاق هایی با قوس جناقی هلالی در داخل بنا و تک مناره و تزئینات مثلثی و طاق جناقی پنجره ها برای خارج بناست.

**ساختمان قدیم گمرک چابهار
ساختمان قدیم گمرک در ضلع غربی بازار قدیم چابهار قرار گرفته و برای پوشش سقفی این بنای آجری، چوب و تخته و برای قسمت هایی از دیوارهای آن از سنگ کپراک استفاده شده است.
این بنای ارزشمند در 2 طبقه اجرا شده و تحت حفاظت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.
ساختمان قدیم گمرک چابهار در 24 اسفند 1383 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و در سال های گذشته طبقه همکف آن مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و هم اکنون کارهای مرمتی دیگر نقاط آن در حال اجراست.

**بافت تاریخی روستای تیس
تیس نام روستایی کوچک و سرسبز است که در پنج کیلومتری شمال غرب بندر چابهار و در محدوده منطقه آزاد چابهار واقع شده است.
به بندر کهن و سالخورده چابهار در سده های نخستین دوران اسلامی تیز یا تیس می گفتند.
بندر تاریخی تیس تقریبا در دهانه خلیج چابهار واقع شده که در یک سوی این دهانه، بندر چابهار و در سوی دیگر بندر کنارک قرار دارد.
وجود نیایشگاهی کنده شده در دل ارتفاعات شهبازبند در محلی به نام بان مسیتی و سایر قلاع استحکامات نظامی و تدافعی در پیرامون تیس از جمله تیس کوپان که آنها را به عصر پیش از اسلام نسبت می دهند و غارهای طبیعی و مصنوعی به صورت مقبره یا نیایشگاه از دوران اسلامی در همان محل بان مسیتی باقی مانده دلیلی بر قدمت این روستاست.
در سال های نه چندان دور بندر تیس مرکز تجاری بوده است.

**درخت انجیر معابد
سمت شرق در پنج کیلومتری چابهار در روستای رمین درختی پهناور و سالخورده وجود دارد که به آن درخت انجیر معابد یا مکر زن گفته می شود.
این درخت به گونه ای رشد می کند که ساقه های آن پس از برخورد با سطح زمین به زمین فرو رفته و دوباره از همان نقطه ساقه ای دیگر رشد کرده به همین منظور اسم این درخت را مکر زن نامیده اند زیرا وقتی ساقه به زمین فرو می رود همه فکر می کنند که ریشه درخت است در صورتی که ساقه است و همان ساقه دوباره تبدیل به ریشه می شود و رشد می کند و درختی جدید را تشکیل می دهد این درخت برای مردم بومی مقدس است.

**صخره های مرجانی
طلوع و غروب خورشید در بندر چابهار همراه با نور کشتی ها در شب، موقعیت نعل اسبی اش در اقیانوس هند، ساحل صخره ای با منظره برخورد موج بر صخره های پر ارتفاع که گاهی ارتفاع موج به پنج متر می رسد، انواع خرچنگ ها و لاک پشت هایی که روی صخره همبازی امواج اند و نسیم روح بخش کنار ساحل همه و همه جلوه نابی از طبیعت شاعرانه چابهار را به تصویر می کشند.
صخره های پوشیده از جلبک های سبز رنگ و ماهی های کوچک و رنگارنگی که با امواج به ساحل آمده اند و در چاله های کوچک موجود بر روی صخره ها حبس شده اند، خرچنگ هایی که تعداد آنها به صدها عدد می رسد که بر روی صخره ها به دنبال طعمه ای می گردند و با دیدن انسان ها پا به فرار می گذارند و کودکان نیز با آنها به جست و خیز می پردازند، از دیگر جذابیت های صخره های مرجانی چابهار است.

**غارهای بان مسیتی تیس
در دامنه رشته کوه شهباز بند و روستای تیس حدود 25 متر بالاتر از سطح زمین 2 غار مصنوعی و یک غار طبیعی در کنار هم قرار دارند که این سه غار در زبان مردم بومی منطقه به بان مسیتی معروف هستند.
در گویش محلی بان به معنی مرد صالح و خداپرست و مسیتی به معنی معبد و پرستشگاه خوانده می شود.
در درون یکی از غارها که طبیعی و کوچک است یک آرامگاه کوچک از گچ در عمق یک متری سطح غار وجود دارد بر فراز مقبره گنبد سفیدی دیده می شود و بر روی دیوارهای سه طرف گنبد با جوهر قرمز و بنفش خطوط و علامت هایی نقش شده است.
غار دوم به فاصله هفت قدم در راست با سکویی از سنگ، گچ و آجر در قسمت فوقانی دهانه ورودی به غار ساخته شده و غار سوم به فاصله 50 متر از غار اول قرار دارد که طول قوس دهانه آن 20 متر است درون آن حفره ای وجود دارد که پس از ورود قابل مشاهده است.
شهرستان چابهار براساس سرشماری آبان سال 1395 با جمعیت 283 هزار و 204 نفر و 48 هزار و 147 خانوار از شمال به شهرستان های نیکشهر، قصرقند و سرباز، از شرق به کشور پاکستان، از جنوب به دریای عمان(مکران) و از غرب به شهر کنارک متصل است.
چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران و سرزمین موج و مرجان واقع در قلب مَکُّرانِ بلوچستان و در فاصله 645 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان از 2 شهر به نام های چابهار و نگور، سه بخش مرکزی، دشتیاری و پلان، شش دهستان و 438 روستا تشکیل شده است.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار