به گزارش تابناک : مشخص شدن نتایج همانا حدس و گمان‌های مختلف از یک سو و تلاش جماعت تشنه خدمت! از طرفی دیگر هم همانا. نتیجه انتخابات ریاست جمهوری که در آن حسن روحانی توانست منتخب ۲۹ اردیبهشت شود باعث شد تا در همان روزهای نخست بعد از اعلام نتایج، حرف و حدیث هایی پیرامون سکاندار آینده مازندران به میان بیاید.
جریان موسوم به اصلاحات که خود را صفر تا صد پیروزی حسن روحانی می‌داند ظاهراً برای همه استان‌های کشور از جمله مازندران خواب‌هایی دیده است، خواب‌هایی که شوم بودن را هم می‌توان در آن ملاحظه کرد.
اعوان و انصار جریان موسوم به اصلاحات در استان مازندران که با رویه استاندار فعلی موافق نیستند از تمام توش و توان خود برای ادامه نیافتن مدیریت ربیع فلاح‌جلودار بهره گرفته و سعی کردند با دو دسته یک قیچی، استانداری مرد آرام خیابان انقلاب ساری را کات کنند.
دسته نخست رایزنی و لابی در پایتخت است که ظاهراً بشدت در حال انجام است و دسته دیگر این قیچی هم رسانه‌های همسو با این جریان تندرو هستند که بعد از انتخابات حسابی از خجالت! استاندار دولت تدبیر و امید درآمدند.
از طرفی دیگر بالاخره فلاح بعد از چهار سال حضور در مدیریت ارشد استان، برای خود یارانی را دست و پا کرده است که این یاران اکنون برای ادامه استانداری‌اش به حرکت درآمده‌اند. یاران فلاح که هم در رسانه و هم در سطوح مختلف مدیریت استانی و شهرستانی حضور دارند در تکاپو هستند تا در مقابل تلاش برای کات مدیریت فلاح، ادامه و استمرار فلاح را رقم زنند.
در این میان دسته سومی هم به جهد مشغولند. دسته سومی که در ارکان اصلی ستاد حسن روحانی حضور داشته و بدنبال استانداری رئیس ستاد استانی روحانی هستند. این روزها در محافل مختلف نام رئیس ستاد روحانی در مازندران که از قضا همشهری استانداری فعلی نیز هست بسیار شنیده می‌شود.
جماعت مدعی اصلاحات نسبت به حضور رئیس ستاد در مدیریت عالی نظر منفی نداشته و او را بهتر از فرد فعلی می‌دانند اما در نهان، گزینه‌های مدنظر خود را مناسب این عنوان می‌دانند. گزینه‌هایی که در آن نام‌های افراد افراطی و تندرو هم دیده می‌شود.
جدی‌ترین گزینه این جماعت یکی از استانداران فعلی یکی از استان‌هاست که از اهالی مازندران است، فرد مورد نظر پیش از این هم مدتی سرپرستی استانداری مازندران را در پایان دولت موسوم به اصلاحات برعهده داشته است. ما به ازای همین بحث که پیرامون استاندار آینده در جریان است در مورد فرمانداران هم این بحث‌ها در سطح شهرستان‌های استان با حدت و شدت وجود دارد.
بحث در شهرستان‌ها بعضاً از بحث استانی نیز داغ‌تر است و چهره‌های افراطی، بیشتر صحنه گردانی می‌کنند.
آنچه که در این مرحله می‌توان گفت اینکه نبرد قدرت عجیبی در میان حضرات موسوم به اعتدال و اصلاحات شکل گرفته است که شاید در صورت عدم کنترل، به جاهای باریک نیز کشیده شود. از بحث استاندار و فرماندار که بگذریم به موضوع شهرداران آینده خواهیم رسید.
بحث شیرینی که اعضاء دوره پنجم شوراهای اسلامی شهرها با آن درگیرند. شهروندان شهرهای مختلف به‌طور مرتب نام‌های متعددی را از شهردار آینده شهر خود می‌شنوند که در عقبه هر کدام از آنان یا بخشی از اعضاء شورای پنجم حاضرند و یا در پشت سر آنان جماعتی از خواص شهر حضور دارند. به هرحال بحث انتخاب شهردار امروزه حتی به مهمانی‌های خانوادگی شهروندان مازندرانی نیز کشیده شده است و همه جا این پرسش مهم مطرح می‌شود که چه کسی بر صندلی صدارت شهر تکیه خواهد زد.
اگرچه انتخاب دهیار را هم باید مطرح کرد اما باید این را مورد توجه قرار داد که بطور معمول دهیار در روستاها به کار دهیاری خود همچنان ادامه می‌دهند و معمولا تغییر اعضاء شورای اسلامی روستا، منتج به تغییر دهیار نمی‌شود.
در بیشتر روستاهای استان، شوراها قایل به استفاده از دهیار قبلی هستند و سعی می‌کنند تا با همین دهیار فعلی ادامه مسیر را داشته باشند. به هر تقدیر صحنه مدیریتی در استان، مهیا یک اتفاق است که ثمره این اتفاق هم می‌تواند ابقاء باشد و هم تغییر. به هر حال باید منتظر روزهای آینده شد و دید که آیا افراطیون و تندروها موفق می‌شوند یا طیف مقابل آنان.