به گزارش تابناک مازندران، روزهای گرم تابستان به نیمه رسیده و تب و تابِ گرمی هوا با بوی خوشه های طلایی برنج درو شده مرغوب بابلسر درهم آمیخته است. کمی به عقب می رویم سالهای قبل را در ذهن مرور می کنم، به یاد می آوریم روزهایی را که کشاورزان شهر برای تامین آب مورد نیاز کشاورزی دچار مشکلات عدیده ای بودند.
بر اساس این گزارش، یادمان هست که در دوره برداشت محصول، چه التهابی در دل مردم شهر حاکم بود. هر سو را نگاه می کردیم چشممان به افرادی می خورد که پمپ آب بر دوششان بود و برای تأمین آب کشاورزی متحمل مشقات و گرفتاری‌های فراوان می‌شدند.
اما امروز دیگر از آن دردسرها و کم آبی ها خبری نیست. وجود سدها در مسیر رودخانه های شهر و از آن مهمتر، احداث آببندانهای جدید و همچنین لایروبی آببندانهای قدیمی، کار آبرسانی را بسیار سهل و کم هزینه کرده است. تا جایی که امروز از هیچیک از کشاورزان نمی‌شنویم برای کاشت محصول دچار کم‌آبی باشد.
این نعمت بزرگی است که خداوند برای بندگان زحمتکش و قدرشناس اعطاء کرده و باید قدردان آن باشیم. اما نباید از یاد ببریم که از کجا به کجا رسیده ایم؟
چطور این معضل بزرگ از پیش پای کشاورزان دو شهرستان بابلسر و فریدونکنار برداشته شد؟ با چه ترفند و وسیله‌ای به این سهولت در آبرسانی دست یافته ایم؟ اتفاقاً چند روز پیش در یکی از کانال های فضای مجازی خبری را دیدم که از دیدنش هم به خودم بالیدم و هم متاسف شدم.
خبر این بود: ((آغاز عملیات لایروبی آب بندان ها در سطح ۵۰ هکتار با هدایت بلدوزر توسط سردار نانواکناری نماینده مردم بابلسر و فریدونکنار)). تا اواسط تیتر فوق، نوید خبر مسرت بخشی برای شهروندان به نظر می‌رسید.
لایروبی آب بندان هایی که جان دوباره ای به صنعت کشاورزی بخشیده بود و با همین آب بندانها بود که زمین‌های بایر و بلا استفاده، به زیر کشت رفت و اکنون چند سالی است که به جای یک بار کشت، کشاورزان زحمتکش حتی برای بار دوم نیز زمین هایشان را زیر کشت می برند.
با وجود این آب‌بندان‌هاست که شاهد ارتقاء سطح معیشتی کشاورزان هستیم. خدا را شکر می‌کنیم که این باعث شد تا علاوه بر تامین مالی کشاورزان، کشور را نیز در جهت خودکفایی محصول استراتژیک برنج گام برمی‌دارد. اما نکته‌ای که برای آن بسیار متاسف شدم جمله آخر خبر بود که میگفت هدایت بلدوزر توسط نماینده مجلس شهرستانمان صورت پذیرفت! حیف و صد حیف...
چند سال پیش از این نماینده بابلسر برای حل معضل بی‌آبی یک مجلس را متقاعد و هدایت نمود تا به طرح احداث آب بندانها که اکثراً در دو شهرستان بابلسر و فریدونکنار واقع شده است رای دهند و حالا شاهد افول جایگاه نمایندگی تا سطح هدایت بلدوزر برای اجرای همان قانونی هستیم که مقداد نجف نژاد با تلاش و پیگیری و استفاده از تجربه و نفوذ بالای خود توانست آن را به تصویب برساند.
کدام حرکت تاثیرگذارتر است؟ هدایت مجلس و تصویب قانون یا هدایت بلدوزر؟ اگرچه اقدام نماینده فعلی شاید برای عوام جلوه بیشتری داشته باشد اما خواص حتما به این نکته واقفند که توان و قدرت نماینده آنجایی آشکار می شود که بتواند قانونی برای رفع معضل جامعه در مجلس بگذراند تا آن را به صورت ریشه ای رفع نماید. این که سوار بر بلدوزر شویم و به چپ و به راست کنیم که کار شاقی نکرده‌ایم. مگر در سالهای قبل که لودر توسط نماینده هدایت نمی‌شد لایروبی دچار مشکل شده بود؟
لایروبی آب بندانها طبق قانون مصوب شده، و سرفصل بودجه ای دارد و هر ساله به صورت اتوماتیک وار بودجه به آن تعلق میگیرد و مسئولان امر موظف به انجام آن هستند، چه نماینده لودر را هدایت و چه شوفر بولدوزر!
کمی که فکر کردم و منصفانه‌تر کلاهم را قاضی نمودم، حق را به نماینده دادم. نمی توان انتظار داشت دو نماینده ای که از لحاظ تجربه و تخصص با هم قابل قیاس نیستند را از لحاظ عملکرد با هم مقایسه کرد. برای اینکه این دو را با هم مقایسه کنیم نیاز به زمان داریم. باید به نماینده فعلی حداقل ۱۰ سال دیگر فرصت داد تا توانایی‌ها و تجربیاتش را به سطح نماینده قبلی برساند، آنگاه این دو نفر را با هم قیاس کنیم.
به هر حال تصویب قوانین مهمی همچون احداث آب‌بندان‌ها، طرح سالم‌سازی دریا و ساحل، ممنوعیت واردات برنج و محصولات کشاورزی در زمان برداشت محصول داخلی، تصویب بودجه برای احداث سدها و پل‌ها، تصویب و اجرای ۶۰ متر حریم دریا و چندین قانون مهم دیگر از این دست نیاز به تجربه و تخصص فراوان دارد که در طی دو سال نمی‌توان آنرا بدست آورد.
پس باید نشست و بیاد گذشته افسوس خورد و به نماینده فعلی چند سال فرصت داد و امیدوار بود تا بعد از طی این مدت، صاحب تجربیات ارزنده‌ای گردد. تا همانطور که در تبلیغات انتخاباتی‌اش وعده داده بود مجلس را جهت همسویی با طرح‌های خود هدایت کند نه لودر را!! به انتظار آن روز نشسته ایم...