به گزارش تابناک مازندران، همه ما مردم در اجتماع نرخی داریم. بعضی از ما نرخمان از ۳۵ تا ۵۰ هزار تومان وجه رایج کشور است، مانند فروش رای خود. برخی از ماها به اندازه یک شام زرشک پلو با مرغ ستادی می ارزیم و رای میفروشیم.
بر اساس این گزارش، بعضی ها هم به اندازه یک کارت هدیه یکصد هزار تومانی از یک اداره جهت سکوت ارزش داریم و در نهایت هیچ نقدی نخواهیم داشت و به یکباره همان اداره گل و بلبل می شود. عده ای هم نرخشان به اندازه یک بسته اقلام غذایی در ایام انتخابات می ارزد. بعضی ها هم که اصلا #مفت می ارزند خرجشان کلا یک تماس از بالا است و سکوت پیشه می کنند، این عزیزان هزینشان به اندازه ۲ دقیقه مکالمه یعنی ۱۲۰ تومان است، البته اگر تماس گیرنده طرح تشویقی داشته باشد آن ۱۲۰ تومن هم خرج ندارند.
عده ای هم مقداری گران تر هستند اما همچنان ارزش مالی دارند و علاوه بر اینکه رای خود را میفروشند کلی هم رای برای کاندیدا ناکارامد خودشان جمع می کنند، این افراد نرخشان به اندازه گرفتن پیمانکاری ها است و این افراد بسیار خطرناک هستند چون هم خودشان را میفروشند هم شهرشان را هم به منتقدین می تازند.
بعضی ها هم پولی نیستند پُستی هستند یعنی به دنبال مسئولین میدوند تا پست و مقام بگیرند و برای همین همیشه ترجیح شان در مقابل مشکلات و کاستی ها بستن چشم ها است. و عده ای هم نرخشان به اندازه دو تا هندوانه_زیر_بغلشان است که از مسئولین میگیرند.
در کل همه افرادی که در بالا ذکر کردم وجدان خود را، دنیا و آخرت خود را یکجا میفروشند.
اما بعضی از مردم خیلی خیلی گران هستند و با پول معامله نمی کنند. این افراد با وجدانشان و خدایشان حساب می کنند، یعنی نرخشان ارزش معنوی دارد. از دسته افرادی هستند که اگر بخواهند به شخصی رای بدهند، فکر می کنند، تحقیق می کنند و در نهایت خودشان تصمیم می گیرند. این افراد با یک تماس از بالا سکوت نمی کنند و حرفشان را میزنند و همچنین به آینده شهرشان و مردم فکر می کنند، دلشان با زبانشان یکی هست و بی ریا هستند و فقط از خدایشان می ترسند.
از شما مردم عزیز بابلسر میپرسم: با این وضع موجود شهر بابلسر و با توضیحاتی که داده ام، قیمت اکثریت ما مالی بوده است یا معنوی؟
حامد تقی زاده