چه تعهدی وجود دارد که تاسیسات این انتقال تا سی سال براثر شوری و نمکسود شدگی ورطوبت زودتراز موعود مقرر خراب نشود؟. ازهمه موارد بالا که بگذریم چه تعهدی وجود دارد که کشورهای همسایه بااین برداشت اب و انتقال شوری مجدد و زیاد مخالفت نکنند؟
کد خبر: ۷۲۱۵۷۲
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۳۹۷ - ۰۱:۲۱ 04 March 2019

به گزارش تابناک مازندران، سوال اینکه: بحران اب داریم یا بحران مدیریت منابع آب؟

براساس این گزارش، این ویژگی طبیعی که مقدار بارش های کشور یک سوم میانگین جهان است ولی تبخیر اب ۱۰٪بیشتراز همان مقدار میانگین است ٬پهنه های گسترده ای ازایران مارا درگروه سرزمین های خشک ونیمه خشک جهان قرار داده است.
ناهمگن بودن میزان بارش درکشور نیز از عوامل اصلی تغییر اقلیم میباشد.
بیلان منفی آبخوانهای کشور درچهار دهه گذشته از ۱۰۰میلیون متر مکعب به بیش از ۱۱،میلیارد متر مکعب درسال افزایش یافته است واین یعنی هرسال حجم آبی برابر با ذخیره درمخزن ۵۵سد به بزرگی سد امیرکبیر از ابخوان ها مصرف میشود بی انکه طبیعت و اقلیم ایران توان جایگزین کردن انرا داشته باشد.
بیش از ۸۰۰هزار حلقه چاه عمیق دردشت ها اب های زیر زمینی را به تاراج برد که ۴۰۰هزار تا ازانها غیر مجازند.
میانگین فرو نشست ابخوان های کشور سالانه ۲۰متر گزارش شده است
یعنی باید سالانه ۱۰۰۰میلی متر باران بطور دایمی ببارد.
تحلیل فنی این نکته اینکه ابخوانهای فرو نشسته بازسازی نخواهد شد.
مصرف بیش از حد از ابهای زیرزمینی و سیلاب ها وخشک سالی های پی درپی و تبخیر بیش از حد همگی از عوامل قهری طبیعت وانسان بوده است.
سالانه بیش از ۱۰میلیارد متر مکعب اب شیرین معادل ذخیره ۵۰سد به بزرگی سد امیرکبیرازمرزهای سرزمین خشک ایران به بیرون میرودبی آنکه برنامه ریزی برای جمع اوری وهدایت این حجم عظیم اب به درون کشور داشته باشیم.
در بالا دست زاینده رود هرساله ۱۴۰۰۰هکتار زمین کشاورزی به کشت برنج اختصاص میابد .برابر ۱۹۶میلیون مترمکعب اب درسال است واینگونه است که زاینده رود درفلات مرکزی میخشکد و این کشاورزی هیچگونه توجیه اقتصادی و زیست محیطی ندارد.
خشک شدن تالاب ها درشمال کشوروالودگی این تالاب ها و نابودی هزاران گونه پرنده ابزی و کنار ابزی و ماهیان این تالاب ها همگی براثر تبخیر بیش ازحد و برداشت غیر متعارف و الودگی به سبب کارخانجات و صنایع ..
میرودتا پهنه عظیمی از دریای کاسپین را خشک و یکسره تبدیل به باتلاقی الوده ومرگبار کند.
روشهای غلط کشاورزی بصورت غرقابی و ابی هرگونه توجیه کشاورزی را حتی درشمال کشور به زیر سوال میبرد
استان فارس که رتبه نخست در تولید گندم درکشوررا دارد با تاراج ۶۷۲ میلیون مترمکعب اب میرود تا با تغییر اقلیم از نیمه خشک به خشک تبدیل شود.

اما دراستان سمنان که این روزها کسانی سرگرم رایزنی درباره انتقال اب کاسپین وشیرین سازی این اب هستند
سالانه ۷٪زمینهای کشاورزی به کشت خربزه وهندوانه اختصاص میدهند که نیا زمند ۱۷۵تا۲۰۰میلیون متر مکعب اب است .این مقداراب برابرحجم ابی است که باان همه خسارت زیست محیطی به دریا و جنگل والبته صرف بیش از۹هزار میلیارد تومان تا ۱۲هزار میلیارد تومان به این استان منتقل میکند.
هدف دراین انتقال اب به کویر سمنان انتقال سالانه ۲۰۰میلیون مترمکعب اب شیرین به این استان است که ۵۰میلیون متر مکعب برای شرب و ۱۵۰میلیون مترمکعب برای صنایع این استان است که باید ۴۰۰میلیون مترمکعب اب شوررا شیرین کرد و‌انتقال داد که دراین خصوص ابی با درصد شوری ۱۳گرم نمک درلیتر را شیرین کرده و همان نمک را به دریا منتقل کرد که درمجموع شوری اب دریک سال ۲۶۰۰تن نمک درسال است.
دراین انتقال ۱۸۴کیلومتر لوله گذاری نیاز است که ۱۴۰کیلومتر ان درمسیر جنگلهای بکر هیرکانی و باغات وزمینهای کشاورزی دارای صاحب میباشد ونه زمینهای انفال...
بقیه مسافت از دوطرف لوله های نفتی شهر نکا به ری میباشد که به جهت امنیتی خطرات خودرا دارا میباشد
جنگلهای سواد کوه و باغات این مسیر تا ۲۱هکتار درگیر این انتقال میشوندجلگه ساری میاندرود و شالیزارهای اطراف ان هانیز دراین انتقال درگیر میشوند
گفتنی اینکه
هرمترمکعب این اب شیرین شده انتقال یافته حداقل متر مکعبی ۴۵۰۰تا ۵۰۰۰تومان هزینه میبرد و سوال اینکه این اب گران قیمت با چه تعهدی برای دولت و بخش خصوصی برگشت سرمایه دارد؟

وایا این اب گران قیمت به صرفه است تا درصنایع ازان استفاده کرد؟
وایا صنایع استان سمنان انقدر گسترده ومجهز میباشد تااین حجم اب را بدرستی استفاده کند؟
پاسخ اینکه
این حجم عظیم اب تولید شده نیاز به صنایعی به دوبرابر صنایع استان اصفهان دارد و درضمن جمعیت مهاجر جویای کار و اسکان این جمعیت را بافرهنگ های مختلف راهم باید برمشکلات این انتقال اب افزود.
و درضمن گفته شده که این انتقال برای سی سال انجام میشود !!!
بعد ان چه؟
ودرضمن چه تعهدی وجود دارد که تاسیسات این انتقال تا سی سال براثر شوری و نمکسود شدگی ورطوبت زودتراز موعود مقرر خراب نشود؟.
ازهمه موارد بالا که بگذریم چه تعهدی وجود دارد که کشورهای همسایه بااین برداشت اب و انتقال شوری مجدد و زیاد مخالفت نکنند؟.راههای انتقال و

اختلاف سطح انتقال و قیمت تمام شده سنگین و تخریب محیط زیست و هجوم قشر بیکار به استان سمنان
همه وهمه با روشهای علمی مدیریت موجود درمنطقه قابل حل است.

تغییر نوع کاربری زمینها از کشاورزی به پنبه کاری
و تغییر نوع کاشت علوفه های بوته ای به خوشه ای و نپرداختن به کشت صیفی جات مانند هندوانه و خربزه که بسیار اب بر هستند و هیچ تاثیری درسبد کالری خانواده ندارند و حتی قیمت اب تولیدی خودرا نمیدهند...
از جمله راهکارها میباشد.
واین نامدیریتی درمصرف اب درکشور ودر تمامی استان ها باعث گردیده تا ایران ازبین ۱۳۳ کشور جهان رتبه ۱۳۰درمدیریت منابع ابی را کسب کند
تغییر فرهنگ مصرف
اموزش درست مصرف اب
و اموزش مدیران دراین عرصه
وتخریب سدهای غیر اصولی
و تغییر کاربری زمینها برحسب شایستگی تولید و بهره وری درست ازجمله راهکارها میباشد.

 در ادامه سرانه مصرف اب ایران با جهان را مقایسه میکنیم و به اقتصاد سیاسی اب هیدرو پلیتیک اشاره خواهیم کرد...

 

باتشکر - دکتر معصومه حسین زاده

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار