دریا، کوه، جنگل؛ تمام آنچه امروز در گردشگری مازندران خلاصه میشود، موهبتهایی که ضعف مدیریت گردشگری را به لطف وجود خود، پوشاندهاند. در حالی که امروز بسیاری از کشورهای دنیا و حتی همسایگان ایران، بدون دارا بودن کمترین موهبتی، رشد محسوسی در زمینه گردشگری داشتهاند و بسیاری از این کشورها حتی از مازندران هم کوچکتر هستند اما این استان به گفته محققان این امر، در زمینه گردشگری درجا زده است.
به گزارش ایسنا، بسیاری از محققانی که معتقدند مازندران در زمینه گردشگری درجا زده است، دلایل متفاوتی برای خود دارند، از عدم معرفی جاذبههای گردشگری این استان برای مردم کشور و حتی در جذب گردشگران خارجی تا بی برنامهبودن در به کارگیری انواع مدلهای گردشگری که این روزها در دنیا، طرفداران زیادی دارد.
یکی از این مدلهای گردشگری، گردشگری در مزرعه است که در نوع خود، جذابیتهای بیشماری برای افراد گردشگر دارد. در گردشگری مزرعه، اقامت یک فرد بیش از یک شبانه روز تا کمتر از یکسال دور از محل زندگی در مقصد مورد نظر مبنای معرفی گردشگری است. گردشگری در دنیا بر مبنای سه معیار اصلی طبقه بندی می شود، نخست قلمرو جغرافیایی که می تواند شهری، روستایی، کوهستانی و غیره باشد، دوم بر مبنای اثرات که خود شامل دو بخش گردشگری انبوه و جایگزین بوده و سوم بر مبنای ماهیت است که می تواند بر اساس فرهنگ، رویداد، جنگ، معماری و غیره دستخوش تغییرات شود.
گردشگری در مزرعه، مدل جدیدی از گردشگری است که امروز در دنیای مدرن، احیا شده و فرد گردشگر، تمایل دارد با حضور در مناطق روستایی و محلی، با امکانات روز و مدرن، تجربه خاص و لذت بخشی داشته باشد و در این زمینه مازندران با در اختیار داشتن 800 آببندان بکر، می تواند گزینه مناسبی باشد اما تا به امروز نه تنها از این مزیت بهرهای برده نشد، بلکه در مقابل دستگاههای پیشنهاددهنده و مجری نیز، موانع فراوانی ایجاد کردند.
بر اساس این گزارش، در زمان مدیریت اسلامی استاندار سابق مازندران، طرح گردشگری آببندانها از سوی جهاد دانشگاهی ارائه و در کارگروه گردشگری و همچنین از سوی شورای برنامه ریزی استان، اجرای پایلوت توسط جهاد مصوب شد.
همچنین مصوب شد 22 مکان و آببندان دیگر در هر کدام از شهرهای استان شناسائی و با محوریت جهاد دانشگاهی به گردشگری آببندان اختصاص یابد، نکته جالب توجه اینجا است با وجود این مصوبات، ادارهکل گردشگری مازندران همچنان مجوز اجرای پایلوت این طرح را صادر نکرده و حاضر به انجام وظیفه ذاتی خود در این خصوص برخلاف تصویب این طرح نشده است.
نکته قابل توجه دیگر این است که مصوب شد جهاد دانشگاهی پروتکل ایجاد گردشگری مزرعه با محوریت آببندانها را تدوین کند و دبیرخانه این امر را تشکیل دهد که علیرغم اینکه همه کارها از طرف جهاد انجام گرفت با عدم همراهی و موافقت مسئولان ارشد استانی این موضوع مسکوت مانده است.
سوالی که در این زمینه قابل طرح خواهد بود این است که به چه علت این ادارهکل عریض و طویل در خصوص انجام مطالعه و شناسائی و معرفی جاذبه ها و قابلیت های گردشگری اقدام به خصوصی ندارد و حال که دستگاههای علمی و پژوهشی به دنبال رونق گردشگری مازندران با یک مدل جدید، در شرایط بد اقتصادی کشور با هزینه مالی، انسانی و ... خود هستند، این ادارهکل، از آن هیچ بهرهای نمیبرد.