به گزارش تابناک مازندران،بی تردید شهرستان بابلسر پتانسی فراوانی برای پیشرفت دارد ولی متاسفانه این شهر زیبا کمتر مورد توجه قرار گرفته است .
به اساس این گزارش ، یکی از کارشناسان در مورد کمبود های این شهر به مطالب جالبی اشاره کرد که خواندنش خالی از لطف نیست .
بابلسر، به دریا، رودخانه، شهرک های اطراف، سواحلی استثنائی و جذاب، اراضی سرسبز و خرم که غالبا کشاورزی بوده اند، وجود هتل و مهمان خانه و متعاقبا دانشگاه و مراکز فرهنگی و بویژه مردم مهمان نواز و خونگرم و متین و موقر و صبور و بردبار و نجیب، مشهور بود.
1) دریا و سواحلش یا توسط متولیان نهادهای سوداگر یا دلالان و سوداگران طماع یا بی تدبیری و فقدان یک نظم هارمونیک یا عدم حساسیت بهنگام شهروندان محترم، در تهدید جدی از جهات مختلف قرار گرفت طوری که سه نسل اخیر خبری و نششانی از تپه ماهورهای شنی و جذاب آن نداشته و چه بسا سهمی از جلوه گری ها و اقتصاد دریا و ساحل ندارند.
2) برای رودخانه که قربانی بازی های بازیگران آل طعمه قرار گرفت، باید مرثیه خواند و گریست.
اسفناک است که با کدام منطق و عقلانیت و خرد و دانش و مهارت، می توان از وضع موجود رودخانۀ تاریخی و نجاتبخش بابلسر دفاع کرد؟
چرا یک بار برای همیشه به مردم توضیح داده نمی شود که چه دست ها و اراده هائی مسئول فاجعۀ زیست محیط از انبوه زباله تا نابودی رودخانه هستند؟
3) اگر چه مهمانخانۀ بین المللی بابلسر، هم اکنون مرکز دانشگاه مازندران است اما
سهم بابلسر از دانش انبوه و بضاعت ذیقیمت و حضور شخصیت های بزرگ علمی و انرژی های عظیم دانشگاه و استاد و دانشچو چیست و چقدر است؟
4) برای احیای بندر، بیش از 20 سال است که میلیاردها تومان هزینه شد و بلااستفاده و رها و بی صاحب است.
دانش آموز ابتدائی بودم (البته هنوز هم چنین ام) که بقایای کشتی، در ضلع شرقی (روبروی پانیاس که اکنون ...) را به تماشا می نشستیم.
چرا گمرک و بندر، مغفول مانده و ثروت و فرصت عظیم شهروندان و استان و کشور، در حال نابودی است؟
5) مرکز پرتو درمانی بابلسر، با زمین های متروکۀ اطرافش، هتلی بین المللی و کانون جلب و جذب توریست و اعتبار منطقه بود.
شاید نتوانم کم تر از خیانت، نسبتی دیگر برای این سرمایه سوزی بدهم.
واقعا نقش و سودمندی و ترجیح مادی و معنوی این مرکز در مقایسه با با هتل سابق (کازینو) بابلسر، قابل دفاع هست؟
چرا چنین بی تفاوت و تماشاگرانه از این ثروت ها و فرصت ها و قابلیت های عظیم ملی و منطقه ای عبور می کنیم؟
6) فرودگاه بابلسر، شهرتی بین المللی داشته و تورهای فراوان توریستی را خدمات می داد.
اکنون با بی تفاوتی مسئولین، در اختیار اشخاصی قرار گرفت تا ...
چرا باید شهرستان ما چنین قصابی شود و قطعه قطعه و تباه گردد؟
بناست در جهت احیای بخشی از این سرمایه ها از جمله در گام نخست، "هتل" بابلسر اهتمام گردد.
از هم اکنون از همگان بویژه اصحاب رسانه و دانشگاه و مسئولین و این شبکه، تقاضا می شود متحد و منسجم و مدنی، در یک هژمونی "سینرژک" کنار هم قرار گیریم تا شهر از "شهرخوران" نجات یابد.
والله و تالله، در این نوشته و نظر، هیچ حب و بغض شخصی یا باندی یا جناحی یا سیاسی یا انتخاباتی ندارم.
امیدوارم به جای "صدا خفه کن"، "رسانه" شویم و "صدارسان" برای مطالبات اساسی شهرستان و برای تحول اساسی از خودمان مایه بگذاریم و پیشتاز استیفای حقوق خویش باشیم.
"علی - قلی تبار"