کد خبر: ۷۹۸۰۶۷
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۸ - ۰۹:۳۴ 18 November 2019
 یکی از این مشکلات بزرگ که همواره با آغاز فصل سرد در استان مازندران با آن رو به رو هستیم، مسئله مربوط به رانش زمین است.
 
مطالعات محققان کشور نشان می‌دهد استان‌های مازندران و گیلان به ترتیب رتبه‌های اول و دوم را در رانش زمین کسب کردند، این موضوع را دکتر علی بیت‌اللهی، دبیر کارگروه ملی مخاطرات چندی پیش در گفتگو با ایسنا گفته و یادآور شده بود که استان‌های گیلان، مازندران و لرستان از نظر وسعت حوزه‌های پر شیب جزو استان‌های ناهموار کشور است.
 
زمانی که زمین‌ها پرشیب باشد و دامنه‌ها از نظر جنس زمین‌شناسی به گونه‌ای باشد که امکان رانش در آن‌ها فراهم باشد، تنها یک عامل تحریک‌کننده قوی لازم است تا حرکت‌های دامنه‌ای را تشدید کند و با وجود استعداد بسیار بالای مازندران در بارش باران، بارندگی‌های ممتد از جمله عوامل تحریک کننده حرکت دامنه‌ای است؛ بارندگی‌هایی که در درازمدت موجب شود توده‌های خاکی دامنه نرم شود و مقاومت خود را از دست بدهند و این امر رانش‌های متعددی را در پی دارد.
 
زنگ خطر برای مازندران به صدا درآمد
نکته قابل توجه که لازم است تمامی مسئولان مازندران به ویژه استاندار این استان، آن را به طور ویژه درنظر بگیرد این است که، به گفته دبیر کارگروه ملی مخاطرات، تعداد رانش‌های رخ داده در این استان پس از سیل‌های اخیر به ۴۰۰ نقطه رسیده است و این موضوع زنگ خطری برای مسئولان و مردم محسوب می‌شود.
 
در حالیکه تقریبا تمامی اساتید دانشگاه در این زمینه، معتقدند رانش زمین یک پدیده محتمل برای مازندران و قابل وقوع در این استان با خطر بسیار زیاد است، اما بیت‌اللهی عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در پاسخ به این سوال که آیا رانش زمین مهارپذیر است یا خیر، گفت: روش‌های مهندسی برای پایداری دامنه وجود دارد و می‌توان با روش‌های مهندسی، چون روش‌های شمع کوبی، استحکام پی و ایجاد دیوار اقدام به مهار رانش کرد. (اینجا)
 
مازندران؛ مستعد رانش زمین
در همین راستا، محمد علی بهمنیار مدیر گروه خاکشناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری نیز در گفتگو با ایسنا با اشاره به اینکه مازندران مستعد وقوع رانش زمین است، دلایل وقوع این حادثه طبیعی را چنین برشمرد: رانش زمین معمولا در مناطق شیب دار اتفاق می‌افتد، در جا‌هایی که لایه زیرین خاک سفت و سخت است، آب از لایه بالایی نفوذ می‌کند، به دلیل وجود رس‌های انبساط پذیر در لایه‌های زیرین انباشتگی آب اتفاق می‌افتد و دراثر وزن زیاد، خاک سر خورده و جابه جا می‌شود.
 
وی با بیان اینکه عوامل تشدید کننده‌ای در رانش زمین وجود دارند، بیان کرد: با ایجاد ترانشه در کنار جاده ها، خاک قدرت نگهدارندگی خود را از دست می‌دهد یا جاده‌های جدید شیب‌داری که احداث می‌کنند درصورتی که دیوارچینی نشود، رانش‌ها بیشتر اتفاق می‌افتد.
 
مدیر گروه خاکشناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با اشاره به نقش ریشه درختان در جلوگیری از رانش، گفت: درخت نقش نگه دارنده دارد، به خصوص درختان بزرگ و قطع آن‌ها باعث رانش خاک‌های جنگلی می‌شود.
 
بهمنیار با توجه به میزان بالای بارندگی در مناطق شمالی، تصریح کرد: آب را باید به کانال‌ها هدایت کرد تا بیش از حد به داخل خاک نفوذ و وزن زیادی ایجاد نکند و یا با زهکشی مانع از رانش خاک شد.
 
جاده‌سازی در جنگل؛ یکی از مهم‌ترین عامل ناپایداری خاک
وی با بیان اینکه بیشترین رانش در کشور در جنگل‌های شمال و به ویژه در مناطق کوهستانی استان مازندران اتفاق می‌افتد، بیان کرد: جاده‌هایی که در داخل جنگل برای برداشت و حمل چوب‌ها ساخته می‌شوند عامل کاهش پایداری خاک جنگل‌ها هستند.
 
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری افزود: زلزله‌های ۱.۵ تا ۲ ریشتری هم که ما احساس نمی‌کنیم، می‌تواند موجب رانش‌های خفیف زمین شوند.
 
بهمنیار با بیان اینکه هرجایی که عمق خاک بیشتر باشد احتمال رانش هم بیشتر است، گفت: زمین‌های کشاورزی در دامنه‌های شیب‌دار مازندران مستعد رانش هستند.
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار