همين چند روز پيش وقتي استقلال در ادامه روند فوقالعادهاش شهرخودرو را در ورزشگاه پر از تماشاگر آزادي شكست داد، كمتر كسي ميتوانست تصور كند چيزي جلودار تيم پرانگيزه و مصمم استراماچوني باشد. آنها تونل وحشت ليگ را هم رد كرده بودند و كاملا قابل انتظار بود كه از دو بازي پاياني برابر پيكان و شاهين بوشهر شش امتياز بگيرند. با اين همه كاري كه هيچكدام از رقباي بيروني نتوانستند بكنند، اعضاي درون خانه كردند. اينكه در ماجراي قهر آندرا استراماچوني چه كسي بيشتر مقصر بود يك بحث ديگر است، اما آنچه در عمل اتفاق افتاد كاملا به زيان استقلال تمام شد.
حالا اگر آنطور كه ميگويند مربي ايتاليايي به ايران هم برگردد، باز قرارداد سال دوم او فسخ شده، اما اين تمام ضرري نيست كه غائله استرا به استقلال تحميل كرد. مربي ايتاليايي علاوه بر اينكه باعث شد برخي حرمتها درون باشگاه بشكند و حتي چند بازيكن به گلايه از خود او بپردازند، دو لطف بزرگ هم به پرسپوليسيها كرد.
لطف اول استراماچوني به رقيب ستني اين بود كه باعث شد استقلال در كورس فشرده قهرماني، دو امتياز مفت از دست بدهد و پرسپوليس با برتري برابر گلگهر سيرجان به يك قدمي اين تيم برسد. حالا قرمزها با يك بازي كمتر نسبت به استقلال، اين شانس را دارند كه دوباره در جدول از اين تيم سبقت بگيرند. استقلال تازه همين اواخر بود كه بعد از 1300 روز توانست بالاتر از پرسپوليس قرار بگيرد، اما حالا دوباره اين جايگاه را به دشمن ديرينه تعارف كرده؛ آنچه اگر استرا بيشتر صبوري ميكرد و در ايران ميماند، بعيد بود اتفاق بيفتد.
مربي ايتاليايي البته لطف ديگري هم به سرخپوشان كرد؛ اينكه زحمت برانگيختن احساسات و همدلي پرسپوليسيها را كشيد! امسال خيليها مساله اشباعشدگي و بيانگيزگي بازيكنان پرسپوليس را مهمترين معضل گابريل كالدرون ميدانستند؛ آنچه پربيراه هم نبود. ابتداي فصل شواهد نشان ميداد خبري از انسجام فصول گذشته در اردوي قرمزها نيست و شايعات متعددي هم در مورد اختلاف بازيكنان با مربي آرژانتيني به گوش ميرسيد. با اين وجود بعد از قهر استراماچوني و متهم شدن دوباره پرسپوليس به برخورداري از حمايتهاي بيروني، اعضاي خانواده اين باشگاه يك بار ديگر به هم نزديك شدند. كافي است نگاهي به ميكسزون پايان بازي با گلگهر بيندازيد و جملات پرانرژي بازيكنان را با چند هفته قبل مقايسه كنيد؛ در اين صورت خواهيد ديد كه خبري از آن كرختي و لحن ترديدآميز نيست. دشمن بيروني هميشه يكي از عوامل افزايش اتحاد داخلي است و البته كه اين بار استراماچوني ناخواسته اين محبت رادر حق قرمزها كرد. به عنوان يك برش تصويري گويا در تاييد اين حقيقت، تنها به ياد بياوريد كه بلافاصله بعد از پايان بازي چطور كالدرون و عليپور همديگر را در آغوش كشيدند؛ چيزي كه سه هفته پيش مطلقا غيرممكن به نظر ميرسيد!