بر اساس این گزارش ، متن این یادداشت تحلیلی به شرح زیر میباشد:
یادداشت تحلیلی در رابطه با روز جهانی محیطزیست ۲۰۲۴
روز جهانی محیطزیست اولین بار در سال ۱۹۷۲ در کنفرانس سازمان ملل متحد دربارة انسان و محیطزیست در استکهلم، سوئد به تصویب رسید. این روز از آن زمان به بعد به عنوان یک رویداد جهانی شناخته شده است که توجه همگان را به موضوعات محیطزیستی جلب میکند. هر سال، یک موضوع خاص برای این روز تعیین میشود که توجه به یک جنبه مهم از حفاظت محیطزیست را برجسته میسازد.
معضلات پسماند در استان مازندران
آلودگی پلاستیکی سواحل:
سواحل مازندران به دلیل گردشگری فراوان، میزبان حجم زیادی از زبالههای پلاستیکی است. این زبالهها علاوه بر آلودگی بصری، به حیات آبزیان نیز آسیب میزنند. پلاستیکهای رها شده در سواحل و دریاها میتوانند بهطور جدی به ماهیها، پرندگان دریایی و دیگر گونههای آبزی آسیب برسانند. تکههای پلاستیکی کوچک(میکروپلاستیکها) حتی میتوانند وارد زنجیره غذایی شوند و در نهایت به انسانها آسیب بزنند.
نبود زیرساختهای کافی برای بازیافت:
در بسیاری از مناطق مازندران، زیرساختهای مناسب برای جمعآوری و بازیافت زبالههای پلاستیکی وجود ندارد. این امر منجر به دفن یا رهاشدن زبالهها در طبیعت میشود. عدم وجود سیستمهای بازیافت موثر به معنی این است که بسیاری از زبالهها به محلهای دفن زباله فرستاده میشوند، که خود مشکلات محیطزیستی جدیدی ایجاد میکند.
عدم آگاهی عمومی:
بسیاری از مردم مازندران از اهمیت بازیافت و مدیریت صحیح پسماندها آگاه نیستند. این عدم آگاهی باعث میشود زبالهها به طور صحیح جدا نشده و به مراکز بازیافت نرسند. بدون آموزش و اطلاعرسانی مناسب، مردم تمایل کمتری به همکاری در برنامههای بازیافت دارند.
مشکلات زیربنایی:
استان مازندران با مشکلات زیربنایی متعددی مواجه است که مدیریت پسماند را دشوار میسازد. این مشکلات شامل کمبود امکانات جمعآوری و حمل و نقل زباله، فقدان مراکز دفع بهداشتی و کمبود تجهیزات و فناوریهای لازم برای بازیافت کارآمد هستند.