به گزارش تابناک هرمزگان، سالهاست که وقتی از خیابانهای بندرعباس این شهر گردشگرپذیر گذر میکنید، بوی نامطبوع فاضلاب مشامتان را میآزارد، البته وجود خورهای به شدت آلوده سیمای شهری را هم نازیبا کرده است.
چندی است که عوامل تبلیغاتی شهرداری بَنِرهایی در کنار و مجاور خور نایبند و پارک دباغیان و هتل هرمز، نصب کردهاند مبنی بر" تصاویر خور قبل از پاکسازی و بعد از پاکسازی" در این زمینه تذکّر چند نکته الزامی است؛
1-در پروژهی کذاییِ خور نایبند بنابر شنیدهها که با صرف چند میلیارد تومان از پول بیتالمال، هدف آن پاکسازی خور نبود، چونکه بحث تبدیل خور به مرکزی تفریحی توریستی شامل؛ قایقرانی و رها کردن اردک و مرغابی در خور و کارآفرینی و اشتغالزایی در قالب پروژهای بزرگ قرار بود تحقق یابد، که سرانجام آن طرحها این شده که بدون رسیدن به حتّی یک درصد پروژههای اعلام شده فقط به تنظیف و پاکسازی قسمتی از خور بیانجامد و طرح اصلی به باد فراموشی سپرده شود؟
2-در سطح شهر به گونهای تبلیغ شد که گویا کار شاق و خارقالعادهای روی داده است، در صورتیکه تمیز کردن و لایروبیِ دورهای خورها از وظایف پیش پا افتاده و مسلم شهرداری بوده تا از مبدل گشتن خور به باتلاق و لجنزار جلوگیری شود.
عملکرد شهرداری بایستی به گونهای باشد که در داخل جویهای آب و خورها ماهیهای زینتی رها شود، عملکرد شهرداریهای کره و ژاپن نه بلکه اصفهان و تبریز را بد نیست اعضای شورا و شهردار بندرعباس ببینند.
زمانیکه خور به لجنزار و باتلاق تبدیل شد سپس آنرا لایروبی میکنند عملکرد شهرداری بندرعباس مثل این است که یک ماه زبالههای شهری را جمعآوری نکنند و بر سر هر کوچهای کوهی از زباله بوجود آید و زمانیکه بحران بهداشتی و زیستمحیطی و بعدها اجتماعی و امنیتی تبدیل شد، بعد از جمعآوری آنها به خود افتخار کنند در حالیکه بایستی از سوی مقام فرادستی و ناظر بابت کمکاری جریمه و مجازات شوند.
خورها باید دورهای و در طول سال مرتباً لایروبی و تمیز شوند، نه مثل دانشآموز تنبلی که همه درسها را برای شب امتحان گذاشته و تا صبح بیدار میماند، اگر در طول سال به جای پرداختن به پروژههای کذایی شامل جدول پراکنی (تعویض بیرویّه و بیتوجیه جداول بی کیفیت خیابانها)، سنگ فرش پرانی (تعویض و رنگآمیزی سالیانه سنگفرش معابر با سنگ فرش نازل و بی کیفیت)، ساخت پلهای مرگ(پلهای عابر پیادهبرقیِ غیرقابل استفاده) و صدها پروژه از بیت المال خرجتراشی میشود نظیر "بی آر تی" به ارزش صد میلیارد که در حال اجراست به وظایف اصلی و ذاتی خود که تنظیف میباشد شهرداری میپرداخت خورها به لجنزار و باتلاق تبدیل نمی شد.
3- بنرهای نصب شده مبنی بر تصاویر خور قبل و بعد از پاکسازی مربوط به یک مکان نمیباشد، به راستی چرا مدیران برای فرار از واقعیّت سعی بر پوشاندن نقاط ضعف و کمبودهای خود را در نشان دادن تصویری غیرحقیقی از شرایط وضع موجود روی آوردند این موجّه نشان دادن برای توجیه کار نابلدی و کمکاریهای خود مجبور به تکرار روند ماست مالی با بنر و مصرف نمودن هزینههای تبلیغاتی ساخت بنر از کیسه بیزبان بیتالمال گردیدهاند، فکرش را بکنید سایر اقشار جامعه برای توجیه عملکردشان و انجام وظایف خود دست به دامن بَنِر و پوستر شوند و این بدعت بد تبلیغاتی جایگزین کارایی و عملکرد مدیران گردد.
مردم هر روز از کنار این خورها عبور میکنند بوی خور را ضمن استشمام، داخلش را هم مشاهده میکنند و نیازی به نصب بَنِرهای رنگی ندارند، البتّه شوراوشهردارینشینان به دلیل تردد با اتومبیلهای شاسی بلند، شیشه دودی، کولردار نه بوی خور را استشمام میکنند و نه داخل آنرا میبینید.
انتهای پیام/*