گفته می شود که این دانش آموز بلافاصله پس از شرکت در امتحانات ورود به مدارس تیزهوشان دچار سکته مغزی شده و جان خود را از دست داده است و چندین خانواده هم اکنون داغدار این نوجوان هستند.
بی شک این خبر نخستین و آخرین هشدار در باره رواج و اپیددمی یک بیماری و یک فرهنگ غلط در جامعه ما نبوده و نخواهد بود، هشداری برای مسوولان و خانواده ها که اسیر بیماری واگیر و همگانی نخبه پروری به هر قیمت ممکن نشوند.
متاسفانه از چند سال پیش تحصیل کودکان و نوجوانان در مدارس استعدادهای درخشان به یک آرزو و یک ضرورت برای خانواده های ایرانی تبدیل شده و این آرزو در حال اپیدمی شدن در جامعه می باشد، همگان می خواهند کودکانشان تیزهوش باشند و فرقی هم نمی کند که آیا آنها استعداد ذاتی نخبه و تیز هوش بودن را دارند و یا نه .
در این میان عده ای نیز بازار مکاره راه انداخته و با ایجاد کلاس های تقویتی و تست زنی ، قبولی در مدارس استعدادهای درخشان را برای شرکت کنندگان البته با هزینه های گزاف وعده می دهند و در این میان بیچاره کودکان معصومی که در شیرین ترین ایام عمر اسیر گردابی به نام تست زنی و کلاس های جوراجور شده اند تا به خاطر آرزوهای دست نیافتنی والدین به زور نخبه شوند.
درد کنکور و تب دانشگاه برای خانواده ها و دانش آموزان کم بود که درد و دغدغه مدارس تیزهوشان نیز به آن افزوده شد. تا چندی پیش تنها دغدغه خانواده های ایرانی کنکور و دانشگاه بود ولی امروز قبولی در مدارس استعدادهای درخشان نیز به آن افزوده شده است.
متاسفانه امروزه همه چیز از مدار طبیعی خود در حال خارج شدن است. پیش از این اینگونه بود که کودکان نخبه و تیز هوش در روالی طبیعی در خانواده ها و یا در مدارس بر اساس توانایی های ذاتی کشف و سپس پرورش داده می شدند اما چند سالی است که نخبه پروری و تیزهوشی نیز منوط به حضور در کلاس های ویژه تست زنی و صرف هزینه های کمرشکن شده است.
خانواده ها بر اساس چشم و هم چشمی و یا دلسوزی برای آینده فرزندان خود ، قبولی در مدارس تیزهوشان را یک ضرورت همانند دانشگاه برای فرزندان خود متصور هستند و در این راه دانسته و ندانسته شدیدترین فشارهای روحی و استرس فزاینده ای را متوجه فرزندان معصوم خود می کنند.
کودک ایرانی به جای تفریح و لذت از زندگی و کودکی کردن ، شبانه روز درگیر انواع کلاس های تقویتی و تست زنی است تا که شاید به موفقیتی در آزمون مراکز استعدادهای درخشان دست یابد و متاسفانه در این راه برای بسیاری از خانواده ها این مهم نیست که آیا فرزندشان از شرایط لازم برای ورود به این مدارس برخوردارند.
امروز بیماری نخبه شدن بدجوری در خانواده ها شیوع یافته و همه به زور هم شده از همان دوران ابتدایی مغز و ذهن فرزندانشان را پر از فرمول و تست و .. می کنند و نمی دانند که در حال خلق یک هیولای استرس زا برای کودکان و نوجوانان خود هستند ، هیولایی که ممکن است نه تنها شادی و شیرینی کودکی آنها که زندگیشان را از آنها بگیرد.
اپیدمی شدن این بیماری خطرناک پیامدهای منفی و جبران ناپذیری برای روح و جان فرزندان ایرانی دارد، مرگ چند روز پیش یک نوجوان اردبیلی تنها هشدار در این زمینه نیست ، کافی است در یکی از حوزه های امتحانی حاضر شوید و استرس ها و فشارها روحی و روانی را در کودکان و حتی والدین مشاهده کنید.
به نظر می رسد که مسوولان آموزش و پرورش با توجه به تب رو به گسترش نخبه و تیز هوش پروری، باید روش های علمی تری را برای کشف و پرورش کودکان و نوجوانان تیز هوش جایگزین روش های فعلی تست زنی کند تا هم از فشارها به دانش آموزان و والدین آنها کاسته شود و هم بساط بازار کلاس های تقویتی و تست زنی برچیده شود.
و سخن اخر اینکه در حق کودکان خود جفا نکنیم ، به خاطر آرزوهای دست نیافتنی خود کودکانمان را فدا نکنیم ، بگذاریم فرزندانمان طبیعی رشد کنند ، آنها اگر ذاتا قابلیت نخبه شدن را داشته باشند گوشه هایی از استعدادهای خدادادی خود را در مسیر زندگی نشان خواهند داد. خود را فریب نداده و به زور کودکان خود را برای نخبگی کاذب و دست نیافتنی اسیر استرس و فشار روحی و روانی نکنیم.