تولید بیش از ۶۵ درصد مبل منبت کشور، وجود ۴ هزار کارگاه منبتکاری شناسنامه دار و فعالیت ۹ هزار نفر به طور مستقیم و ۲۰ هزار نفر به طور غیرمستقیم، سبب شد تا ۲ سال پیش ملایر به عنوان شهر ملی مبل منبت به ثبت برسد و اکنون عزم ملایریها برای ثبت جهانی این هنر- صنعت راسخ است.
به گزارش ایسنا، به تازگی وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، به شهر ملی مبل منبت سفر کرد تا مقدمات ثبت جهانی این هنر- صنعت با قوت بیشتر رقم بخورد، در این میان پیگیریهای مجدانه نمایندگان مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی، معاون استاندار و فرماندار ویژه، مسئولان میراث فرهنگی و تمامی متولیان امر جای قدردانی دارد، اما ذکر چند نکته تأمل برانگیز، ضروری به نظر میرسد.
وزیر آمد و رفت، اما هیچ کس حالی از منبتکاران نپرسید و کسی به نمایندگی از منبتکاران نیازها، دغدغهها و مشکلات این حوزه را بازگو نکرد. همه اذعان دارند رکن اصلی منبت ملایر که آن را پرآوازه کرده هنر دستان و فکر و زحمت منبتکارانی است که در کارگاهها خاک میخورند و به سختی روزگار میگذرانند، همه معترف هستند اگر منبتکاران ملایر حذف شوند، عملاً چیزی از برند منبت و نام و آوازه آن باقی نمیماند تا یک عده سودش را به جیب بزنند و مبالغ میلیونی حاصل فروش هنر دست منبتکاران (در شهرهای بزرگ، چون تهران) به حساب شان واریز شود.
در این سفر مسئولان به همه چیز توجه کردند الا خود منبتکاران، در عکس ها، تشریفات، بنرها، مصاحبهها و ...، اما کاش کسی به اندازه یک بنر برای منبتکاران ملایر ارزش قائل میشد.
نکته حائز اهمیت دیگر بسته بودن اکثر فروشگاهها و نمایشگاههای بازار مبل منبت و بلوار ۳۲ متری مطهری ملایر در زمان عبور و بازدید وزیر از این منطقه از شهر بود، کاش طوری برنامه ریزی میشد که فروشگاهها و نمایشگاهها باز بودند و هر کدام نمونهای از محصولات خود را مقابل مغازه به نمایش میگذاشتند که این اقدام خود نشان از پویایی شهر ملی منبت بود.
از سوی دیگر تشریفات بیش از حد و حضور آمبولانسها و تأخیر چند ساعته میهمان ویژه، خود جای تأمل داشت. اینکه چرا ماشین حامل مسئولان در بازدید از شهر ملایر از حاشیه شهر که عموماً ظاهری نازیبا داشت، عبور کرد هم جای سوال است، در سفر چنین مسئولی که به طور قطع مشاهدات و یافته هایش از ملایر در تصمیمات و تخصیص اعتبارات آینده تأثیر مستقیم دارد باید طوری برنامه ریزی میشد که توانمندی ها، ظرفیت و پتانسیل فراوان شهر در نظر وزیر جلوه میکرد، البته بازدید از پروژه "مینی ورد" اقدام مناسبی بود.
کاش یخچال تخریب شده میرفتاح، شهر زیرزمینی سامن، قلعه سلیمان خان بوربور اسلامشهر آقگل ملایر که در حال تخریب است، نیز مورد بازدید قرار میگرفت. این قلعه یکی از آثار تاریخی مربوط به دوره قاجار است که بر اثر بارشهای بهاری و دست درازی برخی افراد سودجو در حال تخریب بوده و نیازمند رسیدگی و توجه ویژه مسئولان است. مساحت این بنا افزون بر ۱۳ هکتار بوده و از مصالح خشت و گل ساخته شده و در فهرست آثار ملی کشور نیز به ثبت رسیده است.
یکی دیگر از آثار باستانی ملایر تپه باستانی گوراب با ۴ هزار و ۳۰۰ سال قدمت در روستای گوراب (جوراب) از توابع بخش مرکزی این شهرستان واقع شده و موسوم به قلعه بلنده یا دژ گوراب است.
روستای گوراب به علت داشتن قدمت تاریخی، مصوبه کارگروه میراث فرهنگی شهرستان و استان همدان را در زمینه ثبت شدن به عنوان روستای هدف گردشگری داراست، اما برای معرفی شدن نهایی به عنوان روستای هدف گردشگری، این مصوبه باید به تهران ارجاع داده شود و مصوبه نهایی هیئت وزیران را اخذ کند.
در حال حاضر دو روستا در این شهرستان به نامهای روستای پری زنگنه و روستای مانیزان، دارای مصوبه هیئت وزیران و مصوبه دولت هستند و به عنوان روستاهای هدف گردشگری امکانسنجی شده و معرفی شدهاند. کاش این موارد هم مطرح میشد و مورد بازدید وزیر میراث فرهنگی قرار میگرفت.
حضور و بازدید وزیر اتفاقی نیست که هر روز برای هر شهری از ایران رقم بخورد، آن هم سفر اول، به طور قطع این حضورها نیازمند هماهنگی چند ماهه است بنابراین انتظار میرود متولیان امر با اتخاذ تمهیدات بیشتری برای اینکه از این سفرها نهایت استفاده و بهره را برای توسعه شهرستان ببرند و برنامه ریزی دقیق تری داشته باشند.