احمدی باغدار مازندرانی در این خصوص گفت: با وعده محصول پر بار و انار شیرین، ۱۰۰ نهال مورد تایید جهاد کشاورزی استان را تهیه و در باغ خود غرس کردم به امید روزهای باغ پر از انار،اما آنچه وعده شده بود باغستانی است از انارهای بی بار و خشک!
وی افزود: انارهایی که به ما وعده شد انار شیرین بود اما نه از انار شیرین خبری است و نه درختی تنومند؛ انارها قبل از به بار رسیدن خشک شده و از شاخه ها جدا می شوند.
احمدی باغدار ساروی با بیان اینکه تاکنون برای حفظ و نگهداری این باغستان از انواع کود، مواد مغذی و سم با توصیه کارشناسان حوزه کشاورزی استفاده کردم، ادامه داد: هشت سال از این موضوع می گذرد اما هیچ ثمره ای از این باغ نداشتیم بلکه متضرر هم شده ایم.
وی افزود: با وجود مشکلات مطرح شده و خسارت های به وجود آمده اما جهاد کشاورزی پاسخگو نیست مگر اینکه رسانه ها با بیان این موضوع جلوی خسارت های دیگر را بگیرند.
احمدی که از قصه پر غصه باغی بی ثمر می گفت یادآور شد: البته باغدارانی دیگری هم در همین حوالی با همین مشکل مواجه هستند.
صدای اعتراض باغداران بلند شده؛ هیچکس و هیچ نهادی پاسخگو نیست!
اینجا سرزمین وعده های بی عمل است! مگر صنعت را که زمین گیرکردند؛ پاسخگو بودند که حالا از مسئولان محترم جهاد کشاورزی انتظار پاسخ داشته باشیم!
ما مسئولان فلان نهالستان را که نهال انار به باغداران ساروی فروخته اند، مقصر نمی دانیم!
ما از کارشناسان و ناظران گلایه نمی کنیم که آنان نیز معلول هستند و علت اصلی جای دیگراست!
یکی دیگر از باغداران عزیز و زحمتکش می گفت: وظیفه رسانه ها در برابر چنین مواردی چیست؟ می گفت: هست و نیست امان را گذاشتیم و الان که به خاک سیاه نشسته ایم و سرمایه امان از بین رفته احد الناسی حال ما را نمی پرسد!