روایت شهدي كه از سنگلاخ روييده بود

کوچه باغی در اطراف  بلوار ارم را با نگاه به شکوفه‌های  بهاری باغ‌های اطراف در می‌نوردم  و از رهگذران  نشان باغی را که باغبانش عاشق درختان خود است را می‌گیرم.

سوی اشاره دستشان مرا نهایتا به دیواری سنگی در مجاورت جنوب پادگان ابوذر می‌برد، در ورودی در باغ چیزی جز سنگ لاخ  نمی‌بینم، آیا به  راستی  این همان  باغ بهشتی الوند است؟ مگر می‌شود از سنگ لاخ هم  شهد گرفت؟.

در آهنی باغ که باز می‌شود چهره نام آشنای شهرمان مهندس پرویز ملک زاده به گرمی مرا می‌پذیرد، امانی برای معرفی  درختان باغ که، چون فرزندان خود به آنان علاقه دارد نمی‌دهد، فرزندانی که هر روز به سر ورویشان  می‌رسد وشاخه‌ها وبرگ‌ها زائذ  را  جدا می‌کند تا  قوت پیدا کرده وپا بگیرند.

تصور درختان وآنچه از این زمین ناهموار رشد کرده بود برای شما خوانندگان  شاید غیر قابل درک باشد، اما به واقع تمامی درختان  میوه‌ای سردسیری ایران وبرخی نقاط جهان در این مکان وجود دارد آن هم نه با عمر چندین ساله بلکه چهار الی پنج سال وبا باردهی  بیش از حد معمول.

از جمله عجایب این باغ می‌توان  به کاشت سه مدل درخت در فاصله چند سانتی متری یکدیگر اشاره کرد به طوری که به علت با فاصله زمانی مشخص کاشته شدن آن‌ها همیشه میوه می‌دهند به طور مثال وقتی عمر درخت هلو به پایان می‌رسد ودر حال خشک شدن است تازه  موقع به ثمر رسیدن درخت زردآلو شروع می‌شود.

ملک زاده که خود را عاشق گل وگیاه  معرفی می‌کند در خصوص آفت زدایی از این باغ گفت: به هیچ عنوان کود شیمیایی استفاده نمی‌کنم  بلکه با آب تنباکو واستفاده از دود ناشی از آتش زدن برگ درختان  حشرات وسموم را  از بین می‌برم.

از درختان جالب این باغ می‌توان به  گلابی  سیاه، ۱۰ مدل سیب از یک تنه، درختی که همزمان هلو، آلوقطره طلا وگوجه سبز می‌داد، زرد آلوی مجنون که  شبیه به درخت توت شرابی است واز افغانستان به این مکان آورده شده بود، درخت گردویی که ۲۲ مدل مختلف گردو به آن پیوند زده شده بود، پرورش ۳۲ مدل انگور که یکی از آنان طعم تمشک می‌دهد، انجیز، عناب، زرشک، زعفران وانواع گیاهان دارویی اشاره کرد.

جالب توجه است که در این باغ سه استخر برای ذخیره آب باران  وجود داشت که در آن ماهی کپور  وقرمز پرورش داده می‌شود واز فضولات آن‌ها نیز به عنوان کود برای زمین استفاده می‌شود.

آنچه که  بسیار مورد توجه ام قرار گرفت این است که ملک زاده خود را عاجر از  برداشت محصولات باغ معرفی می‌کرد و این که  به گفته خودش تنها باغی است که محصولات آن به نقاط محروم شهر همدان برده شده وبین آنان به رایگان تقسیم می‌شود.

باغبان این بهشت که دیگر این روز‌ها کمتر در رسانه‌ها از او خبری هست  اهل یکی محله‌های قدیم همدان به نام کبابیان است، وی در خصوص علت علاقه بی حد حصر خود به پرورش درختان گفت: این علاقه  از پدرم به من به ارث رسیده  چرا که هر جا برای تفریح در طبیعت می‌رفتیم پس از بلند شدن گیاهان را آب می‌داد وبا گیاهان ملایمت برخورد می‌کرد، علاقه ما به  طبیعت از این جا شروع شد.

پرویز ملک زاده عنوان کرد:پس از گرفتن دیپلم  وارد  نیروی هوایی شدم که پس از مدتی احساس کردم با روحیاتم سازگار نیست  واز این جهت خود را باز خرید کرده وبه خارج از ایران رفتم.

وی با اشاره به اینکه  در آنجا نیز نتوانستم آنچه که به دنبالش هستم را بیابم وپس از انقلاب به ایران برگشتم. ادامه داد: منزلم در همدان ۲۰۰ متر بود که حیاط خانه ۷۰ متر می‌شود  وهمسرم که آموزگار است با  باغبانی در پشت بام خانه مخالفت می‌کرد.

وی ادامه داد: با این حال در پشت بام اقدام به کاشتن درخت سبزیجات مختلف کردم حتی در خانه موز وآناناس نیز پرورش دادم.

وی با  اشاره به اینکه در سال ۱۳۷۱ از رییس جمهور وقت  که آن زمان محمد رضا خاتمی بود در خواست کردم که قطعه زمینی به من داده شود تا بتوانم هنر باغبانیم را شکوفا کنم،   اما این انتظار ۱۱ سال طول  کشید ودر نهایت با دستور رهبر انقلاب این قطعه زمین سنگ لاخ به من اهدا شد.

وی  اذعان کرد: انقدر شوق زمین مرا فرا گرفته بود که متوجه سنگ لاخی بودن آن نشدم وقبل از دریافت مجوز  حفر چاه اقدام به کاشت درخت کردم  که نداشتن آب مستقل  باعث شد  مجور به آبپاشی درختان با تانکر شوم.

وی که  عنوان می‌کرد برای  مسطح سازی وهموار کردن این زمین حتی مجبور به استفاده از دینامیت برای خرد کردن سنگ‌ها شده ام، ادامه داد: هیچ چیز را مانع خود نمی‌دیدم حتی برخی با سردی به کار من نگاه می‌کردند  وایجاد باغ  را در این زمین صفیحانه می‌دانستند.

وی خاطرنشان ساخت: برای ادامه  ایجاد باغ  وبرای جلب حمایت دولتی  اقدام به پرورش گوجه  فرنگی از بوته سیب زمینی، هندوانه از بوته خار وانگور با طعم  تمشک کردم که پخش این  نوع پرورش میوه در رسانه‌ها باعث تصریح در  روند دادن مجوز‌ها به من شد.

وی که حامی خود را امام جمعه همدان معرفی می‌کرد، بیان داشت:جوانان باید  از هر جایی که می‌توانند شروع به فعالیت کنند چرا که خداوند شخصی را بدون  استعداد نیافریده است.

از او در مورد تعداد درختان این باغ پرسیدم که در جوابی تامل بر انگیز گفت: به جرات همه درختان  میوه ده سردسیری ایران در این جا  وجود دارد از درختان گرمسیری می‌توان به انار ساوه، عناب خراسان، انجیر شیراز و خرمالو که در مناطق شمالی می‌روید اشاره کنم.

وی تا کید کرد:  همه میوه‌های این باغ به  مناطق محروم شهر برده وتوزیع می‌شود  وباید بدانیم  سر وکار ما همه با خاک است ودر حال تصمیم گیری برای وقف این باغ هستم.

وی که افتخار خود را امدادگری در طول زندگی بر می‌شمرد، ادامه داد:۱۲ سالی است با هماهنگی اداره آموزش وپرورش استان زنگ سبز را در مدارس تشکیل داده  وبه کودکان با زبان خودشان حفاظت از محیط زیست را بیان می‌کنم.

ملک زاده اذعان کرد:تاکنون ۸۰۰ مقاله در مورد باغبانی وگیاهان نوشته ام  و روش‌های پیوندی مختلفی را ابداع کرده ام.

وی در پایان سخنانش آرزوی خود را در نهایت این گونه بیان داشت: امیدوارم بتوانم باغی داشته باشم که  یک ردیف گوجه فرنگی زیر سایه  توت فرنگی پرورش یابند.

گزارش از بهنام نادری