مخاطبان صرفه جویی در مصرف این مایع حیاتی، بخش های مختلفی و از جمله کشاورزی، صنایع، خانگی، اداری و... را شامل می شود.
اولویت اول مصرف آب در ایران و بویژه استان خشک و پهناوری چون یزد، آب شرب است.
قطعا بخش کشاورزی و صنایع و بویژه صنایع پر آبخواه از جمله بخش هایی هستند که لزوم صرفه جویی در مصرف آب در آنها ضروری تر است.
هم از سوی مسوولان استان و هم از سوی مردم، تمهیداتی برای جلوگیری از ریخت و پاش های بی مورد و غیر ضروری ، اندیشیده شده اما هنوز هم جای کار دارد.
وقتی صحبت از صرفه جویی در مصرف آب می شود در نخستین برداشت، ذهن ها به سمت مردم و مصارف خانگی می رود در حالیکه انصافا مردم نجیب و قانع یزد، نهایت صرفه جویی را در دستور کار دارند.
این روزها خبرهایی در مورد استفاده بی رویه آب شرب در برخی ادارات و بانکها در شبکه های اجتماعی و رسانه های نوشتاری و شنیداری یزد منتشر شده که خوشایند نیست و حتی تصاویر مستندی هم در این زمینه در شبکه های اجتماعی منتشر شده است.
آنچه در این تصاویر، قابل مشاهده است شست و شوی بی مورد جلوی درب ورودی بانکهاست که بعضا تا پیاده روها هم ادامه دارد!.
نظافت جلوی درب بانک، با یک جاروی ساده هم امکان پذیر است و هیچ بانکی حق ندارد آب شرب مردم را برای شست و شوهای غیر ضرور استفاده کند.
ادارات و دستگاههای دولتی و غیر دولتی نیز در این زمینه مسوولیت دارند و نباید با این تصور نادرست که 'از جیب دولت، خرج می شود'، آب مورد نیاز مردم را هدر دهند چون مسئله اصلی، کم آبی و بی آبی است نه هزینه ها و خرج کردن از جیب این و آن!.
نظارت بر این مهم، بر عهده روسای این بخش هاست؛ مدیران دستگاههای دولتی و غیر دولتی و همچنین بانکها باید در این زمینه نظارت مستقیم داشته باشند.
'آب نیست'، جمله ای کوتاه و بی تعارف با هزار حرف ناگفته، من و تو هم ندارد، هیچکس و هیچ فرد حقیقی یا حقوقی هم حق ندارد آب شرب مردم را بی دلیل به هدر دهد.
البته لزوم چاره اندیشی برای مصرف آب، بخشهایی مثل صنایع و بخصوص صنایع پر آبخواه را نیز در بر می گیرد که به آن هم خواهیم پرداخت.