به گزارش تابناک مازندران، سواحل مازندران در طول فصل گرما میزبان بخش عظیمی از گردشگرانی است که دریا و ساحل را طلب کرده‌اند.
با توجه به شیوع ویروس کرونا در سال ۹۹ تقریبا طرح‌های سالمسازی دریا و سواحل استان تعطیل و پذیرای مسافران نبود و این تعطیلی از ابتدای فصل گرما شاید موجب شد تا مسافران دریا و سواحل را برای گردش انتخاب نکنند.
اشتباهی که برای مردم گران تمام شد
امسال با شروع فصل تابستان طرح‌های سالمسازی دریا برپا شد و این استنباط را به مسافران القا کرد که می‌توانند از این فضا برای تابستان‌گذری استفاده نمایند، اما با قرمز شدن استان مازندران و با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی طرح‌های دریا ، همچنان مسافران به ساحل آمده و متاسفانه شاهد از دست رفتن عزیزان و بروز معضلات اجتماعی در سواحل هستیم.
ناجیان داوطلبانی که وجودشان نشانه مردانگی است
ناجیانی که در سال‌های اخیر با از خودگذشتگی آمار غریق را سال به سال کاهش دادند ، اما امسال با دسته گل مسئولان روبرو شدند بطوریکه حقوق یک ماه از سال گذشته همچنان طلب آنان مانده و هیچ مسئولی در مورد وضعیت ناجیان اظهار نظر نمی‌کند تا باریکه امیدی برای ناجیان باشد ، تنها می‌توان گفت حضور ناجیان در سواحل نشانه مردانگی آنان است.
جانی که می‌رود و برای مسئولان اهمیتی ندارد
متاسفانه در چند هفته گذشته شاهد غرق شدن کودکان بسیاری در سواحل مازندران بودیم و این جانی‌ست که برای مسئولان بی‌اهمیت است.
هر ۶۰۰ متر یک ناجی!
استقرار ناجیان غریق در سواحل مازندران با کاهش چشمگیری روبرو است ، برخی از ناجیان به علت کم‌توجهی و وعده‌های توخالی مسئولان دست از کار کشیدند و برخی دیگر نیز از کار منع شده‌اند و با کاهش ناجی تقریبا هر ۶۰۰ متر یک ناجی مستقر است و باید ۶۰۰ متر برای حفظ جان مردم هوشیار باشد.
باید توجه داشت با دست‌های خالی نمی‌شود ۱۰۰ درصد انرژی را برای نجات غریق گذاشت و داشتن تجهیزات یکی از اولویت‌های نجات است،که امسال حتی از کوچکترین تجهیزات نجات خبری نیست.
سال سیاه در انتظار سواحل استان مازندران است و امیدواریم که هرچه زودتر مسئولان از خواب خرگوشی خود بیدار شوند و برای جان مردم ارزش قائل و سواحل استان را ساماندهی کنند.
گزارش : مرتضی علیزاده