در پی انتشار برخی اخبار مبنی بر مشاهده مواردی از آنفلوانزای پرندگان در طیور یکی از روستاهای استان مازندران، رییس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت تاکید کرد که تا کنون هیچ مورد انسانی از این بیماری در کشور گزارش نشده است.
دکتر محمدمهدی گویا در گفت‌وگو با ایسنا گفت: به هیچ وجه مورد انسانی از آنفلوانزای پرندگان در کشور نداریم.
گفتنی است؛ در پی تلفات غیرعادی طیور بومی در یکی از روستاهای استان مازندران، سازمان دامپزشکی ضمن ایجاد قرنطینه برای جلوگیری از گسترش بیماری آنفلوآنزای طیور به دیگر مناطق کشور اعلام کرد: مردم از خرید طیور زنده که مهم‌ترین منبع شیوع این بیماری است، جدا خودداری کنند.
دکتر محمدمهدی گویا در گفت‌وگو با ایسنا گفت: به هیچ وجه مورد انسانی از آنفلوانزای پرندگان در کشور نداریم.
گفتنی است؛ در پی تلفات غیرعادی طیور بومی در یکی از روستاهای استان مازندران، سازمان دامپزشکی ضمن ایجاد قرنطینه برای جلوگیری از گسترش بیماری آنفلوآنزای طیور به دیگر مناطق کشور اعلام کرد: مردم از خرید طیور زنده که مهم‌ترین منبع شیوع این بیماری است، جدا خودداری کنند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
نفلوانزاي فوق حاد طيور يك بيماري ويروسي پرندگان مي باشد. ويروسهاي آنفلوانزا داراي ۳ نوع تيپ C,B,A مي باشند. در طيور فقط تيپ A مي تواند ايجاد بيماري نمايد. اين تيپ علاوه بر طيور، ساير حيوانات از جمله خوك، اسب و همچنين انسان را درگير مي نمايد.مخازن بيماري:
پرندگان وحشي و آبزي مي توانند بدون اينكه خود مبتلا به بيماري شوند، ويروسهاي آنفلوانزاي طيور را با خود جابجا كنند. خوك به عنوان ميزبان واسط ويروسهاي آنفلوانزاي طيور و پستانداران مي باشد.
ميزبانها ( پرندگان حساس به بيماري):
مرغ و خروس، بوقلمون، مرغ شاخدار، پرندگان زينتي، پرندگان وحشي و شتر مرغ از پرندگان حساس به بيماري مي باشند.
علائم بيماري در طيور:
۱. شروع ناگهاني تلفات با روند افزايش در گله؛
۲. انتشار ناگهاني بيماري در گله؛
۳. بيحالي شديد، پژمردگي و دور هم جمع شدن گله؛
۴. كاهش شديد مصرف دان؛
۵. افت ناگهاني و شديد توليد روزانه؛
۶. علائم تنفسي حاد؛
۷. سياه شدن و خونريزي تاج، ريش و ساق پا.
نحوه انتقال بيماري:
۱. تماس با پرندگان وحشي و پرندگان آبزي آلوده؛
۲. تماس با طيور آلوده؛
۳. از طريق كفش، لباس، خودرو، آب، دان و مدفوع و بستر آلوده؛
۴. سگ و گربه به عنوان ناقلينن مكانيكي؛
۵. تهيه دان از منابع غير مطمئن بخصوص كانونهاي آلوده؛
۶. پراكنده شدن كود مرغداري به محيط اطراف؛
۷. عدم پاكسازي و ضد عفوني كامل محل نگهداري مرغ و لوازم و تجهيزات قبل از پرورش جوجه.
راههاي پيشگيري از بيماري:
۱. جلوگيري از ورود پرندگان وحشي به محل نگهداري مرغ از طريق نصب توري و ترميم خرابيهاي آن؛
۲. رعايت اصول بهداشتي و امنيت زيستي در مرغداري هاي صنعتي؛
۳. ضد عفوني كامل محل پرورش مرغ و تجهيزات آن قبل از جوجه ريزي؛
۴. ممانعت از ورود حيوانات ديگر به عنوان ناقلين مكانيكي به محل پرورش مرغ؛
۵. اعلام هر نوع كاهش شديد مصرف دان، كاهش شديد توليد يا افزايش تلفات به نزديكترين پست دامپزشكي.
توصيه هاي مهم بهداشتي:
۱. خودداري از شكار و نگهداري پرندگان مهاجر و بومي آبزي؛
۲. اهالي روستاها از رها نمودن مرغهاي بومي و ديگر ماكيان بصورت چراي آزاد خودداري و آنها را در مكانهاي سر پوشيده نگهداري نمايند چون امكان انتقال بيماري به طيور بومي از طريق تماس با پرندگان وحشي وجود دارد؛
۳. صاحبان طيور بومي در صورت مشاهده تلفات در طيور، مراتب را سريعا به نزديكترين پست دامپزشكي اعلام نمايند؛
۴. عدم تهيه گوشت مرغ از مراكز غير مجاز و عرضه كنندگان و كشتار كنندگان دوره گرد
۵. گوشت مرغ مصرفي خود را بصورت بسته بندي شده تازه يا منجمد و از مراكز مجاز تهيه نمائيد.