به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، این نشست با حضور طالبیان معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری کشور، " تیلمن یگر " ارزیاب بنیاد سوکو( اتحادیه جهانی حفاظت از آثارطبیعی) از کشور آلمان در محل دانشگاه شمال آمل تشکیل شد.
بر اساس این گزارش در این نشست با پیگیری دفتر زیستگاه ها و امور مناطق، هماهنگی کمیسیون ملی یونسکو، صندوق ملی محیط زیست و حضور سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی، سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، نمایندگان بنیاد سوکو ( سوخو ) از کشور آلمان و تنی چند از استادان و صاحب نظران دانشگاهی با هدف تدوین نقشه راه تکمیل پرونده ثبت جنگل های هیرکانی و هماهنگی دستگاه های متولی و ارائه به یونسکو بررسی شد.
مسئول پرونده ثبت جهانی جنگل های هیرکانی در یونسکو در این نشست گفت، جنگل های هیرکانی با قدمت زمین شناسی بیش از 40 میلیون سال، ارزش دیرین شناسی درختان با بیش از یک میلیون سال و تنوع زیستی بسیار بالای گیاهی و جانوری و زیبا شناختی در واقع به عنوان یک فسیل زنده منحصر بفرد در جهان مطرح است.
سید محسن حسینی گفت: ایران در نظر دارد بخش های واجد شرایط از این جنگل ها در 17 منطقه در مجموعه به مساحت حدود دو میلیون هکتار را به عنوان اثرطبیعی ایران در یونسکو به ثبت برساند.
وی ادامه داد: این نشست سه روز راهکارها و شرایط اعمال مدیریت و درخواست های یونسکو برای تکمیل پرونده ثبت جهانی جنگل های هیرکانی به صورت تخصصی بررسی می شود.
حسینی تصریح کرد: جنگل های هیرکانی (یا جنگل های مختلط خزری - هیرکانی) یک زیست منطقه در زیست بوم جنگل های مختلط پهن برگ حاشیه جنوبی دریای خزر به مساحت 55٬000 کیلومتر مربع است که در حاشیه جنوبی و جنوب غربی دریای خزر و در دو کشور ایران و جمهوری آذربایجان است.
این جنگل از منطقه هیرکان جمهوری آذربایجان آغاز و تا استان گلستان در ایران امتداد دارد و در ایران مورد حفاظت مشترک سازمان محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی است، این جنگل با قدمت 40 میلیون سال یکی از ارزشمندترین جنگل های جهان به شمار می آید و از آن به عنوان موزه طبیعی یاد می شود.
هرچند در ۲۱ تیر ۱۳۸۵ جمهوری آذربایجان درخواستی را مبنی بر ثبت جهانی جنگل‌های خزری-هیرکانی به یونسکو ارائه کرد و با بررسی کارشناسان این سازمان اعلام شد به دلیل اینکه سهم جمهوری آذربایجان تنها ۲۰ هزار هکتار در مقابل سهم ۲ میلیون هکتاری ایران از این جنگل متعلق به دوره ژوراسیک می‌باشد، ثبت جهانی این اثر به تنهایی به نام آذربایجان ممکن نیست.
پس از آن مقامات فرهنگی ایران، پیشنهادی را به آذربایجان ارائه دادند مبنی بر ثبت مشترک این اثر طبیعی. تاکنون این امر به دلیل اختلافات دو طرف میسر نشده است.
از جمله موارد اختلافی این است که علی‌رغم قوانین یونسکو مبنی بر ثبت اسامی کشورهای دارای آثار تاریخی و طبیعی مشترک به ترتیب حروف الفبا در اسناد مکتوب خود، ایران مخالف ثبت نام آذربایجان پیش از نام ایران در سند این اثر است.
با این استدلال که سهم اندک آذربایجان از این جنگل نمی‌تواند قابل قیاس در مقایسه با سهم ایران باشد که بتوان صرفاً بر اساس حروف الفبا چیدمان متن سند را مشخص کرد.