حتی در گوشه و کنار این منطقه از شمال کشور راههایی وجود دارند که قدمت آنها به بیش از یکصد سال می رسد، این جاده ها زمانی ساخته شدند که شاید در طول روزها و هفتهها حتی یک دستگاه خود رو هم از آن رد نمی شد ولی امروز همان جاده ها با همان کیفیت طول و عرض و زیرسازی، روزانه بار ترافیک هزاران دستگاه خودروی سبک و سنگین را تحمل می کنند.
این وضع در حالی است ک که باید از مسئولان مربوطه در سطح استان پرسید در طول این همه سال چقدر این جادهها تغییر یافته، بازسازی شده یا پل ها تعریض و مقاومتر شدهاند؟
عمر مفید اغلب پلهای این مسیر حداکثر 50 سال برآورد شده بود اما پلهایی در منطقه غرب مازندران وجود دارد که 80 سال از عمر مفید آنها می گذرد و هر آن ممکن است فرو ریزند و خدای ناکرده جان خیلیها گرفته شود.
متاسفانه هر روز صدها دستگاه خودرو به شمار خودروها در منطقه افزوده می شود و بهویژه در طول نیمی از سال بخش عمدهای از خودروهای موجود در سراسر کشور راهی جادههای شمال و بهویژه غرب مازندران می شوند و دریغ از توسعه جادههای این منطقه، بهرغم این همه بار ترافیکی که از سراسر کشور به ویژه در فصل گرما به این منطقه سرازیر می شوند.
مسئولان راه و شهرسازی در تمامی شهرستانهای غرب مازندران ، ظاهراً برنامه ایی برای توسعه، تعریض، مقاومسازی پلهای موجود در راههای ارتباطی قدیمی منطقه ندارند.
دیگر جادههای ترانزیتی غرب مازندران این روزها شاهد میلیونها مسافر از سراسر کشور است که دیگر کشش و تحمل این همه بار را ندارند.
بعضی از روزها ترافیک حتی در محورهای اصلی غرب مازندران چنان سنگین می شود که عبور و مرور به سختی انجام می گیرد و مسافران و گردشگران ساعتهای طولانی در ترافیک آزار دهنده باقی می مانند.
باید پرسید مسئولان راهسازی استان در این سالها چه اقدامی برای تعریض و مقاومسازی جادههای منطقه انجام دادهاند؟!
تا دیر نشده نیاز است مسئولان مربوطه اقدامی عاجل حداقل برای بازسازی و ترمیم جادهها به اجرا درآورند و نگاه ویژهای به جادههای غرب مازندران داشته باشند.
یکی از جادههای پرتردد در شهرستان عباسآباد محور ارتباطی عباس آباد به کلاردشت است که آمد و شد خودروها در آن به سختی انجام می شود.
آیا می شود مسئولان اداره راه و شهرسازی و دیگر مسئولان ذیربط با ماشین شخصی خود یکبار هم شده از این جاده عبور کنند؟
در آن زمان شاید با معضل بزرگی که رانندگان خودروها در این مسیر با آن مواجهاند آگاهی یابند و چارهای اساسی در این زمینه بیندیشند.