تابناک مازندران،سردبیر/ انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در شرایطی اسفندماه سال جاری در سراسر کشور برگزار می‌شود که حضور حداکثری مردم در این رویداد ملی و دموکراتیک نقش اساسی را بازی خواهد کرد و اساسا ارزش برگزاری این انتخابات با آن همه هزینه و تشکیلات به پذیرفتن و به کاربستن نقش و نظر مردم در مدیریت کلان کشور است اما گاهی برخی حرفها و مواضع گویا روی مولفههای دیگری به غیر از انتخاب مردم حساب بازکرده است.
ماجرای برکناری حسین حسننژاد مدیرکل سیاسی و انتخابات استانداری مازندران در هفتههای اخیر و حالا شایعه برکناری جواد واحدی فرماندار ساری و جایگزینی احمد حسین زادگان به این سمت واکنشهای انتخاباتی عجیبی را برانگیخته است.
بعد از موضعگیریهای اصلاحطلبان مازندران در مورد تغییر حسننژاد و مرتبط دانستن آن با نزدیکی به موسم انتخابات، برخی از آنان فریاد وامصیبتا سردادند که استانداری مازندران در آستانه انتخابات اسفندماه تنها مدیر حاضر در استانداری با برند اصلاحطلبی را برکنار کرد و قطعا! این حرکت را در زمین اصولگرایان انجام داده اند.
اما این تمام ماجرا نیست که در دو روز گذشته نماینده اصولگرای مرکز استان نیز واکنشی مشابه اما تندتر نسبت به تغییر یا برکناری جواد واحدی فرماندار منصوب به خود و اصولگرای ساری از خود نشان داد که مشخصا تاکید کرد: "دولت با این اقدامات به دنبال تغییر در روند انتخابات است و با سیاست خاص به دنبال وارد کردن وکلای خود به مجلس است اقداماتی که نه ملت در آن تدبیری می بینند و نه امیدی به آینده دیده می شود و تنها به این دلیل این زمان را برای تغییر در فرمانداری ساری انتخاب کرد که توان مقابله با آن نباشد و شعور مردم رابه بازی بگیرد.
مگر کسانی که اکنون در حال خدمت هستند توان اداره ساری را در چهار ماه مانده به انتخابات ندارند؟ اگر این انتصاب صحت داشته باشد استاندار مازندران کلیات انتخابات مجلس در استان را زیر سوال برد ونتیجه انتخابات در ساری را قابل پیش بینی کرد و من و دیگر کاندیداها را برای حضور در انتخابات پیش رو مردد کرد."
اما با این مواضع چه تصوری از انتخابات به عنوان مظهر شکوهمند مردمسالاری در کشور در ذهن مردم و فعالان اجتماعی به وجود می آید؟
مردم همواره شنیده اند که مسئولان وزارت کشور امانتدار آرای مردم اند و در حالی که رهبری معظم انقلاب آرای مردم را حقالناس اعلام کردهاند باید پرسید این سخنان مطرح شده در روزهای گذشته آیا نشان از یک بیماری شایع انتخاباتی فارغ از دولتها دارد یا نوعی تصورات ذهنی خارج از حقایق در بین فعالترین افراد سیاسی و اجتماعی استان در دو حزب مختلف محسوب می شود؟
ذکر این سوال مهم است که مگر مدیران چه نقشی در انتخابات خواهند داشت؟
مردم اما همچون همیشه بدون در نظر گرفتن این ملاحضات همواره با تکیه بر قوه تحقیق و تعقل به میدان انتخابات آمده اند و این میدان را عرصه تعیین سرنوشت به دست خود میدانند حال چه فرقی دارد کدام مدیر میدان دار کدام عرصه شهر یا استان باشد؟
انتهای پیام/